مزاج زالو : سرد و خشک
وضع طبیعی : اکثر زالوها در آبهای شیرین، کم عمق، مردابها و باتلاقها زیر صخره‌ها، قطعه‌های شناور و یا به صورت شیء در کف آب زندگی می‌کنند. از نور گریزانند. شب رو هستند و شب به شکار می‌روند
خواص زالو : زالو بیشتر از حجامت خون و مواد را از عمق بدن بیرون می‌کشد . زالو برای اینکه بتواند خونخواری کند باید مانع لخته شدن خون بشود برای این کار بزاق خود را همزمان با مکیدن به داخل محل تزریق می‌کند بنابراین بدن بیمار از خواص بزاق زالو نیز بهره‌مند می‌گردد
زالوهای رشد یافته که حداقل سه ماه از تغذیه آنها گذشته است و هضم اولیه در آنها انجام گرفته است و در این شرایط دارای بیشترین بزاق می باشند،از محل پرورش به آزمایشگاه انتقال می یابند.در آنجا با تحریک قسمت دهانی و گوارشی زالوها،زالوها بزاق خود را ترشح می کنند که این مواد مترشحه را جمع کرده و در ساخت داروها و کرم های بهداشتی استفاده می کنند
1ـ بیماریهای پوستی ـ جوش
2ـ صدمات (خون مردگی و ورم)
3ـ جراحی پلاستیک و پیوند اعضاء
4ـ بیماری های دستگاه حرکتی
5ـ آرتروز
6ـ رماتیسم مفصلی
7ـ بیماریهای چشمی
8ـ تورم چشم ها
9-آبسه ها
10-آرتریت روماتوئید
11-کمردرد
12ـ بیماریهای گوش
13ـ بیماریهای قلبی عروقی ـ تنگی عروق
14ـ اختلال گردش خون
15ـ اسپاسم و دردهای عضلانی
بیشتر زالوها هنگام استراحت پنهان می شوند، و مخفیگاه آن ها زیر گیاهان ضخیم و یا در گل و لای می باشد.بسیاری از گونه های زالو شب رو هستند، و این کمک می کند تا از قرارگرفتن در دسترس شکارچیان جلوگیری شود و همچنین در زمان استراحت میزبان به او حمله ننمایند.اگر زالو مورد حمله شکارچیان قرار بگیرد او با تمام سرعتی که می تواند شنا می کند، برخی شل شده و نقش زالوی مرده را بازی می کنند، و برخی نیز خود را به شکل دایره در آورده و به سمت پایین آب خود را رها می نمایند.وقتی زالو به میزبان خود حمله می کند معمولا نقاطی از بدن را انتخاب می نماید که دسترسی میزبان به آن محل سخت باشد
یکی دیگر از خواص زالو درمانی در درمان نابینایی بر اثر قند خون است.خاصیت درمانی زالو در بزاق دهان او است که ماده ضد انعقاد خون به نام هیرودین است و موجب رقیق شدن خون و باز شدن گرفتگی رگها و در نتیجه افزایش خون‌رسانی به مغز و بدن می‌شود. عوارض قند بر چشم‌ها (مویرگهای چشم از خون غلیظ قندآلود پر می‌شود و موجب کوری می‌گردد) با انداختن 2 عدد زالو به دو طرف چشم‌ها خون مویرگهای چشم تخلیه و بینایی برمی‌گردد.
معروف‌ترین زالوها، زالوی پزشکی یا Medical leecn نام دارد، طول بدن ۵ تا ۱۲ سانتیمتر می‌باشد. رنگ آن زیونی است که خط‌های طولی زردرنگ دارد.
در زمان زالودرمانی باید توجه داشت که حتماً از زالوی پزشکی استفاده شود چون اگر از زالوهای متفرقه استفاده شود، نه‌تنها اثر درمانی ندارد بلکه ممکن است باعث مرگ نیز شود.
البته زالوهای سمی رنگ‌های تیره و سر بزرگ دارند و براحتی قابل تشخیص‌اند.
زالوی پزشکی دارای آنزیم‌های فراوانی در داخل دهان خود می‌باشد که همین آنزیم‌ها باعث بهبود انواع بیماری‌ها می‌شود، باید توجه داشت که هدف از زالودرمانی ورود همین آنزیم‌ها به بدن است و در وهله بعد خارج‌شدن خون.
رنگ زالوی پزشکی متنوع است و غالباً زیتونی سیاه تا قهوه‌ای و یا حنایی مایل به سیاه بوده و نوارهایی به رنگ سبز زیتونی تا سبز در طول بدن آنها کشیده شده است. زالوی پزشکی را می‌توان از روی دو خط نازک رنگارنگ روی پشت تشخیص داد، حاشیه پهلویی آنها (از سطح پشتی تا شکمی) به رنگ زرد نارنجی است. شکم معمولاً بسیار رنگارنگ است ولی ممکن است فقط یک رنگ داشته باشد.
زالو، زیر گونه‌ای به رنگ سبز دارد که نوار طولی آن به رنگ حنایی است. طول بدن زالو به ۲۵ سانتیمتر نیز می‌رسد. ولی زالوهای بیشتر از ۱۲ سانتیمتر کاربرد درمانی ندارند.
زالوهای زیر زالوی پزشکی می باشند و برای درمان مناسبند:
· رنگ ماشی و کمی مایل به سبز که دو خط زرد زرنیخی در طول پشت دارند.
· سرخ مایل به زرد
· جگری زرد
· شبیه ملخ ریز
· شبیه دم موش
· زالوی باریک با سر کوچک
· زالوهای شکم قرمز بهتر از زالوهای پشت سبز هستند.
· زالوهایی به رنگ سبز زیتونی مایل به تیره با دو خط زرد روی کمر و شکمی با دو رنگ زرد و سبز زیتونی که گاهاً مایل به سیاه است و دارای سر کوچک‌اند که در حالت جمع شده مایل به تیره‌اند.
بهترین زالو آن است که شکل آن مثل دم موش، با سر کوچک و شکم سرخ و پشت سبز است (زیتونی یا ماشی یا کمی مایل به سیاه)
زالوهای زیر زالوهای سمی و نامناسب می باشند:
۱) سر درشت
۲) رنگ سرمه‌ای
۳) خطوط آبی لاجوردی و رنگ بوقلمونی مانند
۴) کرک‌های ریز و نرم سطح پوست
اهمیت استفاده از زالو های سالم بسیار زیاد است لذا توصیه می شود که برای زالودرمانی حتماً به مراکز معتبر و شناخته شده و متخصصان این کار مراجعه کنید.
