عوارض احتمالی زالو درمانی

•   گاهی ممکن است پس از زالودرمانی عوارض بسیار محدودی در بیمار مشاهده شود که البته احتمال بروز برخی از آن‌ها بسیار نادر است. با وجود این بهتر است از وجود این عوارض پیش از استفاده از این شیوه درمانی آگاه باشید.

•   خونریزی زیاد از محل گزش به‌ویژه در شرایطی که تعداد زالوهای استفاده شده زیاد باشد از شایع‌ترین این عوارض است. به‌عنوان مثال درصورتی که از 20 زالو به‌طور همزمان استفاده می‌شود مقدار خونی که از بدن بیمار خارج می‌شود ممکن است کم خونی ایجاد کند.

•  حساسیت به زالو از موارد بسیار نادر ولی محتمل است.

•   اگر فردی مبتلا به بیماری باشد که به واسطه آن با مشکل انعقاد خون روبه‌رو است باید این مسئله را با درمانگر خود حتما مطرح کند.

• زالودرمانی به‌طور کلی یکی از شیوه‌های درمانی کم خطر و کم عارضه است. البته باید توجه داشته باشید که خطرات محدود این شیوه درمانی درصورتی که به متخصص متبحر و آشنا به طب سنتی مراجعه کنید قابل کنترل و پیشگیری است

 

تکثیر زالو

زالوهای پزشکی در سن ۴-۲ سالگی به بلوغ جنسی می رسند، که بستگی به دفعات تغذیه و کیفیت غذایی که آنها مصرف می کنند دارد

زالوها به وسیله خود بارور سازی ، تولید مثل نمی کنند بلکه با دیگر زالوها جفت گیری می کنند. جفت گیری بطور طبیعی در ماه های تابستان در داخل یا خارج آب انجام می شود، و می تواند تا ۱۸ ساعت به طول انجامد.

پیله ها به وسیله کلیتلّوم، که یک ناحیه غنی از غدد، واقع در یک سوم قدامی بدن زالو می باشد تولید می شوند. کلیتلّوم مایع چسبناکی ترشح می کند که با انقباضات سریع ماهیچه ای، قوام کرم مانند پیدا می کند. سپس زالو  تخم گذاری میکند و نیز یک ماده مغذی آلبومینی که هیرودویین نامیده میشود داخل پیله تزریق می کند. بعد از اینکه زالو عقب می کشد، هیرودویین به تدریج سخت شده و رنگش از سفید به زرد قهوه ای تغییر میکند. پیله خارج شده، آستر داخلی ظریفی دارد و با یک ماده پروتئینی اسفنجی قهوه ای مایل به زرد پر شده است. پیله آب را ذخیره کرده و جنین را از دهیدراتاسیون (کم آبی و خشک شدن) محافظت می کند

چگونه می توان از طریق زالو درمانی به افرادی که دچار ریزش مو شده اند کمک کرد؟

از آنجایی که زالو تراپی گردش خون را افزایش می دهد، پس زمانی که زالو ها در مناطق ریزش مو و طاس قرا می گیرند، با افزایش گردش خون در منطقه مورد نظر، تحویل مواد مغذی به سلول های آن منطقه را تسریع کرده و فولیکول مو را ایجاد می کند و در نهایت به رشد مو کمک می کند.
افراد مبتلا به ریزش موی ناشی از عفونت های قارچی یا شوره سر، می توانند از ترکیب ضد باکتری موجود در بزاق زالو ها سود ببرند

نقش زالو در اکو سیستم

زالوها گاهی اوقات اعضای مهم زنجیره مواد غذایی آبزی هستند.آنها مصرف کنندگان در سطح میانی هستند، حیوانات کوچکتر را می خورند و به نوبه خود توسط شکارچیان بزرگتر خورده می شوند

گونه ها (گروه های طبقه بالاتر) که زالوها به عنوان خوراک این گروه قرار دارند:

• لاک پشت ها
• ماهی ها
• پرندگان آبی
• دوزیستان

تولید مثل و نمو زالو

نقش زالو در اکوسیستم

زالوها گاهی اوقات اعضای مهم زنجیره مواد غذایی آبزی هستند.آنها مصرف کنندگان در سطح میانی هستند، حیوانات کوچکتر را می خورند و به نوبه خود توسط شکارچیان بزرگتر خورده می شوند.

تولید مثل و نمو

زالوها هرمافرودیت هستند، به این معنی که هم اندام تناسلی ماده و هم نر را دارند (به ترتیب تخمدان و بیضه).زالوها با تکثیر متقابل تولیدمثل می کنند، و در هنگام آمیزش اسپرم منتقل می شود.زالوها مانند کرم های خاکی، برای نگهداری تخم هایشان از کمربند تناسلی استفاده کرده و آن ها را در پیله ای پنهان می کنند.

در حین آمیزش زالوها از تزریق زیر جلدی اسپرم خود استفاده می کنند.آن ها از یک اسپرماتوفر، که یک ساختار حاوی اسپرم است، استفاده می کنند.گاهی در کنار یگدیگر، در حالی که جلوی یکی رو به پشت دیگری است قرار می گیرند و هر زالو اسپرماتوفر خود را به اندام دیگری تزریق می کند که اسپرمش از آنجا راه خود را به طرف اندام تناسلی زنانه پیدا خواهد کرد.رشد لاور به عنوان یک سری از مراحل رخ می دهد.در اولین مرحله سلول تقسیم شده و موجب بوجود آمدن یک جوانه سای AB و CD می شود و در مرحله تقسیم سلولی میان چهر است که سیتوپلاسم بدون یاخته که تلوپلاسم نامیده می شود شکل می گیرد.تلوپلاسم به عنوان عامل تعیین کننده سرنوشت سلول D شناخته شده است.در مرحله 3 هنگام دومین تقسیم سلولی در بلا ستومر CD تقسیمی نامساوی رخ می دهد.در نتیجه موجب بوجود آمدن یک سلول بزرگتر D در سمت چپ و یک سلول کوچکتر C در سمت راست می شود.این مرحله تقسیم نامساوی به تارچه،بستگی دارد و در پایان مرحله 3 سلول AB تقسیم می شود.در مرحله 4 نمو، سلول های بنیادی میکرومرها و تلابلاست ها تشکیل می شوند و در نتیجه، quadrant D برای تشکیل سلول های پیش ساز DM و DNOPQ تلوبلاست تقسیم می شود.در پایان مرحله 6 زیگوت شامل 25 میکرومر، 3 ماکرومر (B ،A ،C )و 10 تلوبلاست مشتق از D quadrant است.

تلوبلاست ها جفت هایی از پنج نوع مختلف (Q and ،P ،O ،N ،M ) از سلولهای بنیادی جنینی هستند که ستون های بندبند سلول ها را در سطح بدن جنین شکل می دهند.سلولهای مشتق شده از تلوبلاست نوع M سلول های مزودرم و مجموعه کوچکی از سلول های عصبی را می سازد، سلولهای مشتق شده از تلوبلاست نوع N منجر به ساخت بافت های عصبی و تعدادی از اکتودرم شکمی می شود.Q در ساخت اکتودرم پشتی همکاری می کند و در زالوها O ،P هم اثر هستند(دارای پتانسیل رشد یکسان) که اکتودرم جانبی تولید می کند.بهرحال تفاوت آن دو این است که P نسبت به O دسته بزرگتری از سلول های روپوست پشتی و جانبی تولید می کند.در کرم ای لجن برکه، بی شباهت به زالوها، تلو بلاست های نوع O ، P در همان مراحل اولیه نمو از هم مجزا می شوند و بنابراین سلولهای هم اثر نیستند.هر بخش از بدن زالو از یک سلول از نوع M ،O ،P و دو سلول از نوع N،Q تشکیل شده است.

اکتودرم و مزودرم تنه به طور انحصاری از سلول های تلوبلاست از ناحیه ای به نام منطقه پیشرفت خلفی مشتق می شنود.سر زالو که از ناحیه بدون بندبند بیرون می آید، بوسیله اولین گروهی از میکرومرهایی که از سلول های A، B ،C ،D مشتق شده اند با ایجاد تقارن بین سلول های AD و BC شکل می گیرد.

در یکی از گونه های زالو (Gnathobdellae) اسپرم توسط آلت تناسلی مرد یک حیوان داخل واژن دیگری منتقل می شود.در دو گونه دیگر (Rhynchobdellae  و ( Erpobdellidaeسپرم توسط کپسول اسپرم، یا spermatophores منتقل می شود، بر روی بدن زالو، پس از آن که اسپرم از اسپرماتوفور خارج شد و وارد تخمدان جنس ماده گردید به تخم ملحق می شود.زالو از یک تا بیش از صد تخم را معمولا در پیله (کوکون) می گذارد، که ممکن است بیضی شکل یا کروی باشد و معمولا این پیله ها را به سنگ یا پوشش گیاهی متصل می نماید.گونه Glossiphoniids پیله غشایی تولید شده را به سطح شکمی خود متصل می کند، که در آنجا رشد می کند.کمربند تناسلی، که تنها در طول دوره بارداری شکل می گیرد، پیله و مواد (آلبومین) را ترشح می کند که برای تغذیه زالوهای جوان در حال رشد استفاده می شود.

جهت کسب اطلاعات از نحوه و زمان کلاس های آموزش پرورش زالو و دریافت کارت ویزیت الکترونیک میتوانید کلمه زالو را به شماره 10008590پیامک کنید

آدرس کانال مرکز زالو ظهور:www.telegram.me/zohoorleech

مطالب زیر را در مورد خارش بعد از زالو درمانی تقدیم می نمایم :

خارش موضعی

خارش موقت محل گزش زالو در چند روز اول پس از درمان طبیعی بوده و نباید با واکنش های حساسیتی اشتباه گرفته شود . در یک بررسی در مورد اثربخشی زالو درمانی در بیماران مبتلا به آسترئوآرتریتس زانو ، حدود ۷۰ % از بیماران دچار خارش موضعی شدند که پس از گذشت متوسط دو روز پایان یافته است .

خارش موقت با فرئانی قابل مقایسه ای اتفاق می افتد ، اما در خیلی از موارد که زالوها بر مفاصل محیطی برای مثال شَست بکار رفته بودند شدت خارش بیشتر بوده تا زمانی که مفاصل بزرگتر و مفصل های ستون فقرات تحت درمان قرار گرفته بوده است .

بیمار باید پیش از درمان در مورد این عوارض جانبی آگاه شود . بیمار نباید هرگز محل

    گزیدگی را بخاراند مخصوصاً وقتی که زخم تازه بسته شده است ، زیرا باعث تأخیر در بهبود زخم می شود . ما در مانهای خنک کننده ی موضعی مثل ضماد کشک ، ضماد مرطوب خنک و ضماد سرکه را توصیه می نمائیم . برای خارش های شدیدتر ، تولیدات تجاری ضد خارش ( مثلاً پماد فنیستیل ) یا آنتی هیستامین دهانی می تواند مورد استفاده قرار گیرد . برخی پزشکان مقادیری از آنتی هیستامین را برای بیمارانی که سابقه ی خارش بعد از زالو دارند  ( خارش و سرخ شدن ) تجویز می کنند .

۲-     من تعجب کردم که دوستان من ، که در زمینه زالو درمانی کتاب نوشته اند دلیل خارش زالو را عفونت و حساسیت قلمداد می کنند ، این اشتباه فاحش ، می تواند در بیماران اضطراب ایجاد کند و آنها را از ادامه درمان منع کند ، و مهمتر اینکه ما وقتی در مورد یک مطلب پزشکی صحبت می کنیم حتما ً باید یک تعریف علمی در مورد آن داشته باشیم ، مهم نیست به زبان چه مکتب درمانی دلیل علمی بیاوریم ، مهم آن است که بیهوده و اشتباه سخن نگوئیم .

۳-     علا.ه بر اینکه تمام محققین و مراکز معتبر زالو درمانی ، خارش بعد از زالو درمانی را طبیعی میدانند ، تجربه شخصی ما هم این مطلب را تائید می کند .مهمترین دلایل این خارش :

–         تحریک محل گزش توسط مواد بزاق زالو است که در اعصاب محیطی محل گزش اثر می کند

–         مکش زالو یکی از عوامل ایجاد این خارش است

–         خونی که در محل گزش دفع می شود مملو از سودا و صفرا است که این دو ، بخصوص صفرا مهمترین عامل خارش است .

–         خارش بیشتر در اولین مرحله زالو درمانی ایجاد می شود چون سودا و صفرا در این مرحله در خون بیشتر است .

۴-     خارش بعد از زالو درمانی کاملا طبیعی است و با ساده ترین اقدامات بر طرف می شود ، البته در کتاب زالو درمانی پزشکی ، از آنتی هیستامین ها برای رفع خارش صحبت شده است ، اما در زالو درمانی ایرانی ما به هیچ عنوان از داروهای شیمیائی برای رفع خارش استفاده نمی کنیم چون مزاج را تغییر می دهد ، به همین دلیل بهترین اقدامات برای رفع خارش بعد از زالو درمانی :

–         کمپرس آب سرد

–         ماساژ با سرکه یا آب لیمو

–         کرم گل همیشه بهار

–         ماساژ با روغن بنفشه

–         خوردن عرق کاسنی

جهت کسب اطلاعات از نحوه و زمان کلاس های آموزش پرورش زالو و دریافت کارت ویزیت الکترونیک میتوانید کلمه زالو را به شماره 10008590پیامک کنید

آدرس کانال مرکز زالو ظهور:www.telegram.me/zohoorleech