علایم بیماری در زالوهای طبی

• تورم سر و بادکشها
• لبهای قرمز
• پوشش لزج سفید
• سفتی عضلات
• بوی تعفن
• مات شدن رنگ آب
• پوست رنگ پریده
• پوست با حالت شل و آویزان

زالو درمانی تاثیر بی نظیری بر آلزایمر دارد

بیماری آلزایمر به بیماری فراموشی نیز مشهور است و زالو انداختن یا همان زالو درمانی تاثیر بی نظیری بر درمان این بیماری دارد.
جالب است بدانید که مویرگ های بخش حافظه مغز باریک ترین مویرگ های بدن است و کوچک ترین اختلال در ترکیب خونی بر این بخش از مغز تاثیر زیادی می گذارد.
در کسانی که به بیماری الزایمر و یا بیماری ام اس مبتلا می شوند بر اثر تولید لخته های خونی بسیار بسیار ریز که دانشمندان معتقدند در قلب تولید می شود با وارد شدن به این مویرگ ها مسیر خون رسانی به سلول های خاکستری این بخش مغز را دچار اختلال می کند.
گاهی مسیر یک مویرگ مغزی کاملا مسدود می شود و سلول هایی که با این مویرگ تبادل مواد غذایی و اکسیژن می کردند مجبور می شوند با خاصیتی به نام اسمز از سلول های مجاور خود این مواد غذایی و اکسیژن را بگیرند و مواد زائد خود را از طریق همسایگان خود دفع کنند.
این حالت سبب بروز اشکال در حافظه فرد می گردد و یا اصطلاحا فرد دچار فراموشی می شود.
بزاق زالوی طبی دارای صد نوع ماده تاثیر گذار بر خون انسان است که برای درمان این بیماری بسیار موثر است.
انزیم هیستامین با گشاد کردن مسیر رگها و مویرگ ها سبب ایجاد فضای بیشتر برای عبور خون می شود.
دو هورمون هپارین و هیستامین با رقیق کردن و روان کردن خون در به جریان افتادن خون در بدن اثار بی بدیلی دارند.
انزیم الاستاز با حل کردن مجدد لخته های خونی و برگرداندن ان ها به جریان گردش خون به مرور زمان باعث از بین رفت کامل اثار آلزایمر در بیمار می شود.
توجه کنید که این خواص درمانی زالو مختص به گونه زالوی سبز هیرودومدیسینالیس می باشد و حتما می بایست از این نوع زالو در زالودرمانی استفاده شود تا نتیجه بخش باشد.

نحوه گاز گرفتن زالو

وقتی یک زالوی آرواره دار میزبان خود را گاز می گیرد، مکنده خود را محکم به بدن او می چسباند و با آرواره های دندانه دار نیمه حلقوی، مانند اره کمی آن را می برد. و با ایجاد یک بریدگی در پوست یک مایع لزج (موکوس) را از نفروپورس ها (منافذ خارجی روی اندام های کلیه شکل مانند) ترشح می کنند. این مایع کمک می کند تا مکنده کاملاً بچسبد. یک ترشح بزاق مانند شامل مواد ضد انعقاد و هیستامین تمام زخم را فرا می گیرد، و زالو بدن خود را در حال استراحت قرار می دهد، تا خون وارد معده اش شود. ترکیب این ترشح باعث جاری شدن خون می شود و ازلخته شدن آن در داخل بدن زالو پیش گیری می کند. یک نوع باکتری در شکم زالو  به هضم خون کمک می کند و ثابت شده است که نوع باکتری بر حسب نوع زالو و نوع میزبان متغییر است. این باکتری همچنین از رشد باکتری های عامل فساد (گندیدگی) خون جلوگیری می کند.

مهمترین آنزیم ها و ترکیبات موجود در بزاق زالو :

1) هیرودین:
در بزاق زالو ی پزشکی ترکیبی وجود دارد به نام هیرودین که از انعقاد خون جلوگیری می کند. ترکیبات بزاق زالو به عنوان ماده فیبرینولیتیک عمل کرده ، از عمل فیبرین جلوگیری می کند ؛ ضد پلاکت است و از بهم چسبیدن پلاکت ها جلوگیری می نماید.
2) آپیراز:
یک آنزیم قوی ضد تجمع پلاکت ها با اثرات روان سازی جریان خون است.
3) دستابیلاز:
این آنزیم یک فاکتور ضد تجمع پلاکتی بسیار قدرتمند است ، و منجر به حل شدن لخته های خونی تشکیل شده می شود.
4) هیالورونیداز:
این ماده هم به عنوان فاکتور پخش کننده و هم به عنوان یک آنتی بیوتیک عمل می کند. این آنزیم زمینه پخش بزاق زالو را در بافت ها فراهم می کند و با این کار زالو توانایی مییابد بافت های دور دست را نیز تحت تأثیر قرار دهد.
5) یک ماده بی حس کننده:
وقتی زالو پوست را نیش می زند ، ایجاد یک زخم به شکل Y می کند ، که کاملاً بدون درد می باشد و به دلیل وجود ماده قوی بی حس کنندگی ، به سادگی ، احساس خنکی ایجاد می نماید. و بعد از حدود 5 دقیقه پس از چسبیدن زالو به محل ، بیمار دیگر احساس درد و سوزش ندارد و تا آخرین مرحله زالو درمانی ، موجود زالو روی بدن به راحتی تحمل می شود.
6) منوکسید نیتروژن سنتتاز:
این فاکتور موجود در بزاق زالو شبیه به نوع انسانی است که سبب ترمیم اعصاب صدمه دیده می شود.
7) اورگلاز:
دارای اثرات درمانی در بیماری آرتروز است. بسیار دیده شده است که افراد مبتلا به آرتروز زانو که از درد زانو و محدودیت حرکتی زانوها رنج می برند با چند جلسه زالو درمانی بهبودی بسیار می یابند. 

زالو درمانی و خواص فراوان درمان بیماری ها

زالو انداختن برای سیاه شدن و بی حسی انگشت های دست و پا، سیاه زخم واریسی ، شرصص گرفتگی عضلات پا و حرارت پا و نیز برای درمان مفاصل، در رفتگی، ضرب دیدگی و آب آوردن زانو مفید می باشد و بهتر است 3 زالو انداخته شود. برای درد ماهیچه های ران، بواسیر و انشقاق از محل بواسیر نافع است ناراحتی های بیضه، اعم از خارش، تورم و ضرب دیدگی بیضه ها و درمان پورستات از زیر آن و از پشت بیضه ها، باد فتق و باد نافع با این کار درمان می گردد. برای نارحتی های زنان، که ترشح از رحم ندارند، آوردن گوشت اضافه، درد فرج و رحم نافع است. برای فرو رفتن دنده ها در محل فرورفتگی دنده ها و قطع نخاع از محل دنبالچه که بهتر است 5 تا 6 زالو انداخته شود برای خشک شدن  عضله ی گردن، کوفتگی سرشانه و مفاصل آن و کسانی که مفصل شانه ی آن ها زود به زود در می ورد( مانند ورزشکاران) نافع است. برای ناراحتی های گوش، اعم از قرمز شدن تورم، شکستگی و صدا دادن گوش موثر است. در مواردی که جوش در دمل و غده بر روی سرایجاد می شود برای کسانی که پیشانی شان درد می کند درد گیجگاه، قرمز شدن و خونی شدن چشم گرفتگی مجرای اشکی پلیپ بینی جوش های بینی و صورت قرمز شدن روی بینی نافع است. برای درد دندان و لثه که باید زالو از کنار شارب (سبیل ) انداخته شود و دندان کرم خورده که باید داخل دهان و روی همان دندان قرار گیرد. برای زخم دهان و لثه از زیر چانه، برای ورم گلو  و لوزه و گواتر انداختن زالو مفید و موثر خواهد بود.

معرفی زالو

زالو نوعی کرم حلقوی است. زالو حیوانی است از گروه کرم‌های آبزی و از راسته آرواره‌ داران بدن جانور قابلیت انقباض و انبساط فراوان دارد، طول بدن بین ۳ تا ۲۵ سانتیمتر و عرض بدن حدود ۱ سانتیمتر است. در جلوی بدن یک بادکش وجود دارد که مرکب از ۲ حلقه‌ است و دهان در این ناحیه واقع شده‌است و در انتهای بدن یک بادکش مدور مرکب از ۷ حلقه دارد که توسط این بادکش خود را به یک نقطه متصل می‌کند و نقطه اتکایی است برای حرکت کردن.

 زالو ۳ فک دارد و هر فک ۱۰۰ تا دندان خواهد داشت یعنی یک زالو حدود ۳۰۰ دندان فوق‌العاده ریز دارد.

 تاکنون 700 نوع زالو شناخته شده که بعضی خونخوار، بعضی گوشتخوار و بعضی سمی‌ اند، زالوهای پزشکی از خانواده هیرودو هستند به نام علمی Hirudo medicinalis, verbana, oriantalis که از گونه‌های زالوی آرواره دار بی خرطوم می‌باشد.

 معروفترین زالوها زالوی پزشکی یا medical leech نام دارد، طول بدن ۵ تا ۱۲ سانتیمتر می‌باشد. رنگ آن زیتونی است که خطهای طولی زرد رنگ دارد.

 در زمان زالو درمانی (هیرودو تراپی) باید توجه داشت که حتماً از Hirudo medicinalis استفاده شود چون اگر از زالوهای متفرقه استفاده شود نه تنها اثر درمانی ندارد بلکه ممکن است باعث مرگ نیز شود (زالویی سمی با نام علمی Limnatis nilotica باعث مسمومیت خیلی‌ها شده‌است).

 البته زالوهای سمی رنگهای تیره و سر بزرگ دارند و براحتی قابل تشخیص اند. 

زالوی پزشکی دارای آنزیمهای فراوانی در داخل دهان خود می‌باشد که همین آنزیمها باعث بهبود انواع بیماریها می‌شود، باید توجه داشت که هدف از زالو درمانی ورود همین آنزیمها به بدن است و در وهله بعد خارج شدن خون.

مرکز طب سنتی و زالو درمانی ظهور

جهت دریافت اطلاعات بیشتر کلمه زالو را به شماره 10008590 پیامک کنید

بایسته ها و نکات مهمّ پس از زالواندازی

1- کمی تورّم، گرمی، سرخی و احساس ضربان در محلّ زالواندازی، طبیعی است و نیاز به اقدام خاصّی ندارد.

2-  افت  فشار خون خفیف بیمار در دوره پس از زالواندازی، عادّی است و نیاز به درمان ندارد. در طول زمان خونریزی، استراحت کرده از فعّالیت و ایستادن خودداری کنید. افرادی که احتمال افت فشارخون در آنها می رود یا دچار عوارضی مثل ضعف، سرگیجه و مانند آن شده اند؛ می توانند با مصرف مایعاتی مانند شربت زعفران، شربت گلاب و بیدمشک، شیر گرم و یا آب میوه های طبیعی شیرین شده با عسل، خود را درمان کنند.

3- اطراف محلّ گزش، ممکن است تا چند روز کبود شود که امری طبیعی است امّا برای رفع سریع تر این عارضه می توانید روزی 4 بار و در هر بار چند مرتبه؛ روی محل، حوله گرم قرار دهید.

4- گاهی تا چند روز، از محل گزیدگی خونابه می آید؛ روی آن گاز استریل یا دستمال کاغذی تمیز گذاشته چسب بزنید.

5- اگر محل گزیدگی دچار خارش شدید شد؛ در یک لیوان آب ولرم، یک قاشق غذاخوری عسل و یک قاشق چای خوری نمک حل کنید و با پنبه آغشته به این  محلول، روزی 4 مرتبه، محل را به آرامی شستشو دهید. کمپرس محلّ گزش با کشک یا بخور دادن با محلول آب و سرکه هم کمک کننده است. استفاده از پماد کالامین- دی یا کالاندولا هم بلامانع است. در صورت شدّت زیاد خارش، با مشورت پزشک، از داروهای ضدّ خارش خوراکی(آنتی هیستامین ها) استفاده کنید امّا هرگز محلّ گزش را نخارانید.

6- برخی افراد به بزاق زالو حسّاسند و ممکن است علاوه بر خارش، دچار قرمزی و تورّم محلّ گزش شوند. در این موارد، علاوه بر شستشو با محلول فوق، پانسمان محلّ با عسل یا خمیر زردچوبه و مـصرف قـرص های آنتی هیستامین هم مفید است. این عارضه چندان مهم نیست و در صورت عدم درمان نیز، خود به خود برطرف می شود امّا در دفعات بعدی، آن را به پزشک خود اطلاع دهید.

7- اگر محلّ زالواندازی دچار عفونت شد؛ فورا با پزشک معالج تماس بگیرید. گفته می شود که علّت اصلی این مساله، عجله در بند آوردن خون است. لذا توصیه می شود که تا چند ساعت پس از افتادن زالوها، اجازه ادامه خونریزی داده شود. علاوه بر این، جداکردن زودرس زالوها از بدن، خاراندن محلّ گزش، پوشیدن لباس تنگ بر روی این محلّ، تعویض زودرس پانسمان و کندن دَلَمه روی زخم هم می تواند منجر به افزایش خطر عفونت شود. برای کاهش احتمال عفونت؛ تا 48 ساعت از شستن محل گزش پرهیز کنید. بعد از 48 ساعت می توانید محلّ را با کف صابون یا شامپو، به آرامی بشویید. برای ضدّعفونی کردن محلّ زخم استفاده از بتادین یا الکل سفید مانعی ندارد اگرچه معمولا نیازی به این کار نیست.

یک پیشنهاد برای جلوگیری از عفونت محلّ گزش زالو: پس از بند آمدن خونریزی،آویشن، گل خطمی و تخم گشنیز(از هر کدام حدود 20 گرم) را با هم مخلوط و خوب آسیاب کرده با آب جوش خمیر کرده، داغ داغ، به صورت یک لایه ضخیم روی محلّ نیش زالوها بمالید و روی آن را گاز استریل یا باند گذاشته این پوشش را نیز کاملا با پلاستیک و چسب بپوشانید، به نحوی که تا 24 ساعت، ضماد شما خشک نشود. اگر این پانسمان را دقیق انجام دهید احتمال عفونت کردن محلّ زالواندازی به حدّاقل می رسد. مصرف روزانه سه لیوان جوشانده آویشن یا سه استکان عرق زنیان نیز بسیار کمک کننده است.

8- دلمه روی زخم را جدا نکنید و اجازه دهید به صورت طبیعی و خود به خود کنده شود که البته این مساله ممکن است یک هفته طول بکشد.

9- معمولا جای گزش زالو روی پوست باقی نمی ماند و بسته به اندازه زالو، پس از مدّتی(بین 3-1 هفته) محو می شود امّا در این زمینه، نمی توان تضمینی ارایه کرد. رنگ محلّ گزش، مانند رنگ جایی است که ضربدیده است. در ابتدا قرمز کمرنگ تا بنفش  است و به تدریج به سمت زرد، تغییر رنگ می دهد تا کم کم محو شود. خاراندن محلّ گزش، پوشیدن لباس تنگ روی محلّ، عفونت محلّ گزش و قرار گرفتن محلّ زالواندازی روی مفاصل پرحرکت ازجمله عواملی است که می تواند منجر به این شود که جای گزش زالو روی پوست بماند. در افرادی که پوست روشنی دارند ممکن است حتّی تا چند ماه، جای زالو روی پوست بماند.

روش انداختن زالو

روش انداختن زالو  

اگر به توصیه پزشک یا دلایل شخصی، تمایل دارید خودتان زالو اندازی کنید به این نکات توجّه کنید:

1- سـعی کنید زالو را در محیطی تاریک و نسبتاً خنک (البته نه در یخچال) نگهداری کنید و روزی یک بار آب آن را عوض کنید.

2- بـرای چـسباندن زالـو، آن را روی یک عدد گاز گذاشته روی موضع می گذاریم و منتظر می مانیم تا زالو به محل چسبیده، خونخواری را شروع کند. احساس سوزش در محل، نشانه گزش زالوست. حالا زالو را به حال خود رها کنید تا پس از سیر شدن، خودش از محل جدا شود؛ حالا کمی نمک روی آن پاشیده آن را دور بیندازید.

جهت کسب اطلاعات از نحوه و زمان کلاس های آموزش پرورش زالو در استان خود و دریافت کارت ویزیت الکترونیک میتوانید 

کلمه زالو را به شماره 10008590پیامک کنید

آدرس کانال مرکز زالو ظهور:www.telegram.me/zohoorleech

افراد ذیل نباید زالو بیندازند:

- بیماران دچار هموفیلی یا سایر بیماری هایی که مشکل انعقادی و استعداد خونریزی طولانی مدّت دارند.

- افراد دچارکم خونی های شدید یا لاغری و ضعف مفرط یا کسانی که دوره طولانی بیماری های سخت را می گذرانند.

- مصرف کنندگان داروهای ضدّانعقادی: به تجربه برای ما ثابت شده که تنها مصرف وارفارین با زالواندازی تداخل دارد که برای رفع مشکل می توان 4-3 روز قبل از زالواندازی، مصرف آن را قطع و در صورت ضرورت، 3-2 روز بعد از آن، مصرف دارو را از سر گرفت.

- کسانی که سابقه تشکیل اسکارهای شدید و کلویید(گوشت اضافه) در محلّ زخم های خود دارند.

-کسانی که سابقه آلرژی های شدید دارند.

- افرادی که در زالواندازی های قبلی حسّاسیت شدید به بزاق زالو نشان داده اند.

-کسانی که خونریزی فعّال گوارشی یا سابقه خونریزی های شدیدی از این دست را دارند.

- افراد دچار ضعف سیستم ایمنی(مثل ایدز و ...) یا کسانی که مدّت زیادی است از داروهای کورتونی استفاده می کنند.

12- مرض قند، نه تنها مانعی برای زالواندازی  نیست بلکه افراد دیابتیک، از زالواندازی فواید بسیاری می برند.(مثل درمان زخم های دیابتی، ناتوانی های جنسی، مشکلات چشمی، سردی یا سوزش پاها و ...)