زالو گرایی: در میان جانوران مکنده خون، زالو یک نمونه متمایز در بی مهرگان است که دارای مکانیسم بسیار پیشرفته ای است که از طریق آن باعث جلوگیری از لخته شدن خون میشود. ترکیبات فعال بیولوژیکی که در ترشحات، به ویژه بزاق زالو وجود دارد باعث شده است که زالو های مکنده خون از آغاز تمدن برای درمان استفاده شوند.

زالو گرایی

از زالو درمانی در درمان بیماری هایی مثل : بیماری های پوستی، ناهنجاری های سیستم عصبی، مشکلات ادراری، سیستم تولید مثل، التهاب و مشکلات دندان و … استفاده می کنند. پزشکان اروپایی جهت درمان جراحی های کوچک از گونه ای به نام Hirudo decora استفاده می کنند، که در سطح کوچک و به مقدار کمتری خون می مکند و متناسب با زخم های کوچک هستند و همچنین در بیماری های قلبی _ عروقی، جراحی های پلاستیک و سرطان از زالو استفاده می کنند.

زیست شناسی تغذیه زالو

زالو ها بر اساس عادات تغذیه ای به ۲ گروه تقسیم می شوند:

زالو های گیاه خوار

زالوهای شکارچی(مکنده خون)

زالو های گیاهخوار از بی مهرگان تغذیه می کنند، ولی زالوهای شکارچی از خون مهره داران از جمله انسان تغذیه میکنند. زالو ها با استفاده از فک و آرواره های خود قادر به جذب طعمه هستند. جالب است که بدانید زالوها به طور کلی ml20 خون را در ۳۰ دقیقه  می خورند و تغذیه خود را کامل می کنند و تا مدت طولانی نیاز به تغذیه مجدد ندارند. زالوها چه گیاهخوار باشند چه مکنده خون، غذا را در روده خود هضم می کنند و می توانند ماه ها ماده غذایی(خون) را در بدن خود ذخیره کنند. در واقع پروتئین های خون به طور تدریجی هضم و جذب میشوند. علت ماندگاری طولانی مدت ماده تغذیه وجود آنزیم ها و فلور طبیعی روده است که از فساد مواد غذایی در چینه دان ها جلوگیری میکند.

تولید مثل و اکولوژی زالو:

تولیدمثل و نگهداری زالو ها میتوانند در محیط های مختلف از جمله مناطق آبزی و مرطوب زمین زندگی کنند. بعضی از گونه ها در آب های شیرین، فاضلاب، رودخانه ها، حوضچه ها، دریاچه ها و دریا زندگی می کنند. گونه های دیگر دارای غدد مخاطی بیشتر و حامل های بزرگتر نفریدی هستند که آب اضافی را حفظ می کنند و باعث می شوند زالو کمبود آب روی زمین را تحمل کند و خود را مرطوب نگه دارد. علاوه بر این زالو دارای انعطاف پذیری فیزیکی بالاست که باعث میشود مقاومت آنها در برابر چالش های زیست محیطی متعدد مانند کمبود اکسیژن و نوسانات بالا رود. از آنجا که رطوبت یک عامل بسیار ضروری است، تاثیرات توزیع و رفتار پرورش زالو را تحت تاثیر قرار می دهد. آنها را میتوان در جنگل ها و مناطق مرتفع آمریکا شمالی- اروپا و جنوب شرق آسیا یافت. در مناطقی که رطوبت دائمی است مانند: مالزی، زالو در تمام طول سال فعال می شود. در مناطق خشک و مرطوب زالوها دارای دو فاز فعال و خاموش هستند.

طبقه بندی و مورفولوژی زالو:

زالو (Euhiradinea) اولین بار توسط لینئوس در سال ۱۷۵۸ میلادی نامگذاری شد. آنها در مطالعات خود زالوها را به ۴ sub class (زیر شاخه)، ۳ order (رده)، ۱۰ familly (خانواده) ، ۱۶ sub familly (زیرخانواده)، ۱۳۱ genus (جنس) و بیش از ۶۹۱ گونه دسته بندی کردند. اخیرا تاکسونومیست ها بیش از ۱۰۰۰ گونه زالو را شناسایی کرده اند. اندازه زالو در میان خانواده های مختلف، متفاوت است و میتواند تا حدود ۲۰ سانتیمتر طول داشته باشند. علاوه بر این گونه های غول پیکر مانند زالوهای آمازون(Heamenteria ghilinii) حدود ۵۰ سانتیمتر طول دارند. بدن زالوها شامل بخش هایی است: بعضی از آنها ۳۲ حلقه و برخی از آنها ۲ الی ۱۶ حلقه خارجی دارند که تاکسونومیست ها از این الگو برای شناسایی جنس و گونه ها استفاده می کنند.