در بیماری دیابت به دلیل آسیب شدید عروقی هر نوع زخمی به سختی درمان میشود ، بخصوص در بیمارانی که سابقه طولانی تری در ابتلا به دیابت دارند. به همین دلیل همکاران معزز ما در طب مدرن به آنها توصیه می کنند که بیشتر از خود مواظبت کنند ، که بدن شان دچار زخم نشود . بسیاری از بیماران دیابتی به خاطر چنین توصیه هائی است که خود را از زالو درمانی محروم می کنند . غافل از اینکه زالو بهترین داروی درمان دیابت در پیشگیری و درمان بیماری است .
حتماً اهل علم می پرسند چرا ؟
بارها در مقالات مختلف عرض کردیم که ، زالو تنها حیوانی است که خودش با کمک موادی که در بزاق دارد محل گزش اش را درمان میکند و اجازه نمی دهد که محل گزش زالو زخم شود . و این موضوع در بیماران مختلف فرقی ندارد ، یعنی بیمار اگر دیابتی هم باشد محل گزش زالو خیلی سریع درمان میشود .
بزاق زالو با کمک هیرودین ، دستابیلاز بزاق خود خونرسانی را به محل گزش افزایش میدهد و از طرفی جریان خون را درمحل اطراف گزش روان تر می کند این عمل باعث می شود که ترمیم خیلی سریع اتفاق بیفتد و از طرفی به دلیل خاصیت ضد التهابی و ضد میکروبی این ۳ ماده با ارزش محل گزش به هیچ عنوان زخم نمی شود .
البته تجربیات ما در هزاران بیمار دیابتی که زالو درمانی کرده ایم نیز این را ثابت می کند ، و نشان میدهد که محل گزش زالو در بیماران دیابتی مثل بیماران دیگر خیلی سریع درمان میشود.
نکته مهم و جالب دیگر در بیماران دیابتی این است که نه تنها در این بیماران زالو هیچ زخمی به جا نمی گذارد بلکه زالو بهترین داروی درمان زخم دیابتی است.
