شرایط صحیح استفاده از زالو در زالو درمانی :

1- استفاده از زالوهای جوان و نابالغ چندان کارآمد نیست ، چرای که زالوی های جوان و نابالغ به اندازه کافی دارای آنزیم ها و مواد مفید در بزاق خود نیستند و در درمان، اثرگذاری مناسب نخواهند داشت.
2- زالوها تنها یک بار باید استفاده شوند. استفاده چندباره از زالو و برای افراد مختلف بسیار خطرناک است . اینکار میتواند راهی برای انتقال انواع بیماری های خونی باشد. با توجه به افزایش تولید زالوی طبی و امکان خرید توسط شرکت هایی که فروش زالو را انجام میدهند حتماً باید زالوی جدید برای زالو درمانی استفاده شود .
3- هرگز نباید زالو را از بدن به زور جدا کرد، باید اجازه داد تا زالو خودش بعداز مکیدن خون از بدن جدا شود . جدا کردن زالو به اجبار باعث میشود که دندانهای زالو بشکند و در زخم باقی مانده و باعث عفونت ، درد و التهاب شود

محیط نگهداری زالو

• محیطی نیمه تاریک
• آب راکد یا نیمه راکد تازه
• بستر مناسب جهت استراحت و حرکت (وجود خاک رس نباتی و اشیاء قابل چسبیدن به بادکشهای زالو)
• سایبان در شرایط محیط آفتابی 
• مانع توری جهت جلوگیری از ورود شکارچیان زالو (مانند پرندگان)
• مانع توری ظریف برای جلوگیری از خروج زالوها 
• تعبیه سکو در داخل محیط آبی جهت استراحت، جفتگیری و پیله گذاری زالوها 
• دور بودن از آلودگی های صوتی و ارتعاشی 
• وجود گیاهان آبزی، جهت تصفیه آب، سایه اندازی، پیله گذاری و پوست اندازی

آناتومی و عملکرد دهان زالو

مکنده دهانی توسط یک پرده از حفره دهانی که حاوی آرواره هاست جدا می شود.زالو قبل از تغذیه شروع به پمپ کردن هوا به درون و بیرون حفره ها کرده و آرواره هایش را بر روی طعمه اش قرار می دهد.حرکت پمپی خلاء ایجاد کرده و باعث مکش خون می شود.درون حفره دهانی سه آرواره با زاویه 120 درجه از هم وجود دارد که هر کدام از آرواره ها دارای 60 الی 100 دندان کوچک می باشد.در ناحیه دهانی در پوست لب بالائی گیرنده های حرارتی و گیرنده های شیمیایی می باشد.

علایم بیماری در زالوهای طبی

• تورم سر و بادکشها
• لبهای قرمز
• پوشش لزج سفید
• سفتی عضلات
• بوی تعفن
• مات شدن رنگ آب
• پوست رنگ پریده
• پوست با حالت شل و آویزان

آیا از یک زالو می شود برای درمان بار ها استفاده کرد؟

زالو در واقع موجودی یکبار مصرف است باید قبل از استفاده از آنها تشخیص دهند که آیا او قبلا خونی مکیده است یا نه و اگر مکیده باشد نمی توان برای درمان از آن استفاده کرد زالو پس از مکیدن خون و سیر و چاق شدن خودش بیمار را رها کرده و می افتد و اگر زنده ماند و او را نکشتند تا یک هفته نمی تواند خونی بمکد چرا که در این مدت به استراحت می پردازد تا بتواند خونی را که خورده هضم کند ولی در زالو درمانی توسط پزشکان پس از اینکه زالو بدن بیمار را رها می کند آن را در آب نمک می اندازند تا اولا کشته شود و سپس در حین از بین رفتنش خون مکیده را باز پس دهد تا پزشکان بتوانند میزان خون آلوده و لخته های خون را ببینند و به راحتی نوع بیماری فرد را تشخیص داده و داروی گیاهی مناسب را برای وی تجویز کنند 

پرورش زالو در گل یا آب؟!

امروزه بین پرورش دهندگان زالو در مورد بستر پرورش زالو اختلاف است بعضی از دوستان پرورش در گل و بعضی دیگر پرورش در آب را انتخاب میکنند اما براستی کدام روش بهتر است؟
شایان به ذکر است که روش آبی متد روز دنیا میباشد و در کشور های پیشرو در زمینه زالو اکثرا از بستر آب استفاده می‌کنند .
بر اساس مطالعات انجام شده ، هر دو روش دارای محاسن و معایبی میباشد :
روش آبی:
مزایا:
۱-در این روش پوست زالو همیشه مرطوب میماند و زالو به خاطر گاها فراموشی نیروی انسانی که در مرطوب کردن بستر گل هست، خشک و تلف نمیشود
۲-زالو در بستر آب نیاز خود به اکسیژن را بهتر تامین میکند
۳- کنترل و نظارت وشمارش تعداد زالو ها در روش آب در هر لحظه براحتی امکان پذیر است
۴- تلفات در روش آبی براحتی قابل شناسایی و جداسازی است
معایب:
۱- روش آبی باعث بالا رفتن هزینه ها به خاطر استفاده زیاد از آب میشود
۲- آب بیماری را در بستر خود براحتی انتشار میدهد
۳- هزینه کارگری در روش آبی بخاطر تعویض آب مکرر بیشتر است
روش گل :
مزایا :
۱- نگهداری آسان و هزینه کارگری پایین
۲- در صورت وجود بیماری در یک زالو انتشار بیماری به ندرت اتفاق می‌افتد
۳- گل مرطوب این ویژگی را دارد که اگر دمای محیط به عللی بالا رفت زالو برای در امان ماندن از آن به عمق گل پناه ببرد و خود را حفظ کند
معایب:
۱- نظارت بر زالو و همچنین شناسایی زالو تلف شده و خارج ساختن آن بسیار سخت و زمان بر میباشد.
۲- روزانه باید گل با آب مرطوب شود در غیر اینصورت پوست زالو بی رطوبت مانده و خشک و تلف میشود و سهل انگاری در این کار ضرر جبران ناپذیری وارد میکند
اگر بحث پرورش مطرح باشد هر کدام از این روش ها بر حسب امکانات و سرمایه افراد قابل استفاده است
ولی در تکثیر، تلفیق این دو روش، بهترین نتیجه را در بر خواهد داشت

معرفی زالو

زالو نوعی کرم حلقوی است. زالو حیوانی است از گروه کرم‌های آبزی و از راسته آرواره‌ داران بدن جانور قابلیت انقباض و انبساط فراوان دارد، طول بدن بین ۳ تا ۲۵ سانتیمتر و عرض بدن حدود ۱ سانتیمتر است. در جلوی بدن یک بادکش وجود دارد که مرکب از ۲ حلقه‌ است و دهان در این ناحیه واقع شده‌است و در انتهای بدن یک بادکش مدور مرکب از ۷ حلقه دارد که توسط این بادکش خود را به یک نقطه متصل می‌کند و نقطه اتکایی است برای حرکت کردن.

 زالو ۳ فک دارد و هر فک ۱۰۰ تا دندان خواهد داشت یعنی یک زالو حدود ۳۰۰ دندان فوق‌العاده ریز دارد.

 تاکنون 700 نوع زالو شناخته شده که بعضی خونخوار، بعضی گوشتخوار و بعضی سمی‌ اند، زالوهای پزشکی از خانواده هیرودو هستند به نام علمی Hirudo medicinalis, verbana, oriantalis که از گونه‌های زالوی آرواره دار بی خرطوم می‌باشد.

 معروفترین زالوها زالوی پزشکی یا medical leech نام دارد، طول بدن ۵ تا ۱۲ سانتیمتر می‌باشد. رنگ آن زیتونی است که خطهای طولی زرد رنگ دارد.

 در زمان زالو درمانی (هیرودو تراپی) باید توجه داشت که حتماً از Hirudo medicinalis استفاده شود چون اگر از زالوهای متفرقه استفاده شود نه تنها اثر درمانی ندارد بلکه ممکن است باعث مرگ نیز شود (زالویی سمی با نام علمی Limnatis nilotica باعث مسمومیت خیلی‌ها شده‌است).

 البته زالوهای سمی رنگهای تیره و سر بزرگ دارند و براحتی قابل تشخیص اند. 

زالوی پزشکی دارای آنزیمهای فراوانی در داخل دهان خود می‌باشد که همین آنزیمها باعث بهبود انواع بیماریها می‌شود، باید توجه داشت که هدف از زالو درمانی ورود همین آنزیمها به بدن است و در وهله بعد خارج شدن خون.

زالو جراح کوچک

زالو کرمی است لزج، چسبنده و خون آشام و به دلیل این صفاتش، چندش آور و نفرت انگیز! در ادبیات ما«زالوصفت» به آدم هایی می گویند که از دیگران بهره کشی می کنند و در واقع به آنها می چسبند و خون آنها را می مکند. بیشتر ما از این جانور تصوّر نامانوسی داریم.  امّا آیا واقعاً زالو مستحق این همه لعن و نفرین است؟ لااقل، تاریخ طب گواهی می دهد خدمتی که زالو به نوع بشر کرده است بیشتر از تمام زیان هایی است که برای وی برمی شمارند.

معرّفی: زالوها نرم تنانی تک‌جنسی و عمدتا آبزی هستند که همگی زندگی انگلی دارند. از بین650گونه شناسایی شده، تنها 50 نوع از آنها از خون پستانداران تغذیه می‌کند که زالوی پزشکی (medical leech) معروفترین آنهاست. این نوع زالوها که رنگ سبز زیتونی تا سبز لجنی و نوارهایی تیره در سطح پشتی خود دارند؛ پس از صید، مدتی در آب های صاف و تمیز نگهداری می شوند تا هر گونه آلودگی احتمالی آنها رفع شود و سپس برای مقاصد طبّی مورد استفاده قرار می گیرند.

حمل و نقل زالو

بهترین روش جهت حمل و نقل زالو بدین صورت است که پس از شمارش زالوها آنها را داخل کیسه نخی مناسب با توجه به حجم و اندازه زالوها قرار می دهیم و سپس درب کیسه را بسته و داخل ظروف کائوچویی (یونولیتی) قرار می دهیم و جهت خنک کردن داخل ظرف کایوچویی از بطری های (پت) یخ زده استفاده کرده و درب ظرف را بسته و جهت انتقال زالوها اقدام   می کنیم  

زالو مولد

زالوی مولد زالوهایی با وزن بالاتر از پنج گرم و دارای کمربند تناسلی می باشند. زالوی پزشکی حداقل با ۸ بار تغذیه به زالوی مولد تبدیل می‌شود.

زالوهای پزشکی تا  سن ۲ سالگی امکان تکثیر شدن ندارند و از سن ۲ سالگی به بلوغ جنسی می‌رسند و به زالوی مولد تبدیل می شوند که البته بستگی به دفعات تغذیه و کیفیت غذایی که آنها مصرف می‌کنند، دارد. ویژگی بارز زالوی مولد، کمربند تناسلی موجود در زالوی مولد می باشد. زالوها دارای اندام جنسی نر و ماده بر روی بدن خود می‌باشند ولی به وسیله خودباورسازی، تولیدمثل نمی‌کنند، بلکه با دیگر زالوها جفت‌گیری می‌نمایند که پس از جداشدن هردوی آنها تخم‌ریزی می‌نمایند. جفت‌گیری زالوها بطور طبیعی در ماه های بهار و تابستان در داخل یا خارج آب انجام می‌شود، ولی در کارگا‌ه‌های پرورش زالو، دو الی سه بار در سال در داخل کشور در تمامی فصول با ایجاد شرایط مصنوعی زالوی مولد را وادار به جفت‌گیری و تخم‌ریزی می‌کنند.

هر زالوی مولد در فصل زایش می‌تواند هشت پیله یا بیشتر طی یک دوره ۱۲-۵ روزه بگذارد و از هر پیله (تخم) ۳۰-۱۵ عدد فرزند زالو بیرون می‌آید که حداقل از هر زالو ۱۲۰ عدد بچه زالو به دست می‌آید که در طبیعت ممکن است بخشی از بچه زالوها قبل از اتمام تکاملشان در محیط طبیعی در اثر گرسنگی، شکار و بیماری بمیرند که در کارگاه‌های تولیدی پرورش زالو این رقم تلفات نزدیک به صفر می‌رسد.

زالوی مولد بعداز ۸ بار زایش طی چهار سال، کم کم قدرت جنسی خود را از دست می دهد و کمتر تکثیر می کند. در اینجا که رشد جسمی زالو بیشتر شده می توان به عنوان زالو طبی بزرگ برای کلیه قسمت های بدن(دست ، پا، کمر و پشت) استفاده شود چونکه زالویی که از نظر جسمی رشد کامل کرده هم قدرت بادکش بیشتری داشته و می تواند خون کثیف را از عمق بیشتری مکش کند و هم تعداد آنزیم های مفید موجود در بزاق دهان زالوی طبی با بلوغ کامل بیشتر از زالوی جوان و غیر مولد می باشد.

بنابراین طبق مطلب بیان شده، پرورش دهندگان زالو باید این نکته را در نظر بگیرند که برای پرورش و تکثیر زالو باید حتما زالوی مولد جوان را تهیه کنند تا قابلیت حداکثر تکثیر در مدت نگهداری را داشته باشند.