1) هیرودین:
در بزاق زالو ی پزشکی ترکیبی وجود دارد به نام هیرودین که از انعقاد خون جلوگیری می کند. ترکیبات بزاق زالو به عنوان ماده فیبرینولیتیک عمل کرده ، از عمل فیبرین جلوگیری می کند ؛ ضد پلاکت است و از بهم چسبیدن پلاکت ها جلوگیری می نماید.
2) آپیراز:
یک آنزیم قوی ضد تجمع پلاکت ها با اثرات روان سازی جریان خون است.
3) دستابیلاز:
این آنزیم یک فاکتور ضد تجمع پلاکتی بسیار قدرتمند است ، و منجر به حل شدن لخته های خونی تشکیل شده می شود.
4) هیالورونیداز:
این ماده هم به عنوان فاکتور پخش کننده و هم به عنوان یک آنتی بیوتیک عمل می کند. این آنزیم زمینه پخش بزاق زالو را در بافت ها فراهم می کند و با این کار زالو توانایی مییابد بافت های دور دست را نیز تحت تأثیر قرار دهد.
5) یک ماده بی حس کننده:
وقتی زالو پوست را نیش می زند ، ایجاد یک زخم به شکل Y می کند ، که کاملاً بدون درد می باشد و به دلیل وجود ماده قوی بی حس کنندگی ، به سادگی ، احساس خنکی ایجاد می نماید. و بعد از حدود 5 دقیقه پس از چسبیدن زالو به محل ، بیمار دیگر احساس درد و سوزش ندارد و تا آخرین مرحله زالو درمانی ، موجود زالو روی بدن به راحتی تحمل می شود.
6) منوکسید نیتروژن سنتتاز:
این فاکتور موجود در بزاق زالو شبیه به نوع انسانی است که سبب ترمیم اعصاب صدمه دیده می شود.
7) اورگلاز:
دارای اثرات درمانی در بیماری آرتروز است. بسیار دیده شده است که افراد مبتلا به آرتروز زانو که از درد زانو و محدودیت حرکتی زانوها رنج می برند با چند جلسه زالو درمانی بهبودی بسیار می یابند.
امروزه بین پرورش دهندگان زالو در مورد بستر پرورش زالو اختلاف است بعضی از دوستان پرورش در گل و بعضی دیگر پرورش در آب را انتخاب میکنند اما براستی کدام روش بهتر است؟
شایان به ذکر است که روش آبی متد روز دنیا میباشد و در کشور های پیشرو در زمینه زالو اکثرا از بستر آب استفاده میکنند .
بر اساس مطالعات انجام شده ، هر دو روش دارای محاسن و معایبی میباشد :
روش آبی:
مزایا:
۱-در این روش پوست زالو همیشه مرطوب میماند و زالو به خاطر گاها فراموشی نیروی انسانی که در مرطوب کردن بستر گل هست، خشک و تلف نمیشود
۲-زالو در بستر آب نیاز خود به اکسیژن را بهتر تامین میکند
۳- کنترل و نظارت وشمارش تعداد زالو ها در روش آب در هر لحظه براحتی امکان پذیر است
۴- تلفات در روش آبی براحتی قابل شناسایی و جداسازی است
معایب:
۱- روش آبی باعث بالا رفتن هزینه ها به خاطر استفاده زیاد از آب میشود
۲- آب بیماری را در بستر خود براحتی انتشار میدهد
۳- هزینه کارگری در روش آبی بخاطر تعویض آب مکرر بیشتر است
روش گل :
مزایا :
۱- نگهداری آسان و هزینه کارگری پایین
۲- در صورت وجود بیماری در یک زالو انتشار بیماری به ندرت اتفاق می‌افتد
۳- گل مرطوب این ویژگی را دارد که اگر دمای محیط به عللی بالا رفت زالو برای در امان ماندن از آن به عمق گل پناه ببرد و خود را حفظ کند
معایب:
۱- نظارت بر زالو و همچنین شناسایی زالو تلف شده و خارج ساختن آن بسیار سخت و زمان بر میباشد.
۲- روزانه باید گل با آب مرطوب شود در غیر اینصورت پوست زالو بی رطوبت مانده و خشک و تلف میشود و سهل انگاری در این کار ضرر جبران ناپذیری وارد میکند
اگر بحث پرورش مطرح باشد هر کدام از این روش ها بر حسب امکانات و سرمایه افراد قابل استفاده است
ولی در تکثیر، تلفیق این دو روش، بهترین نتیجه را در بر خواهد داشت
زالو انداختن برای سیاه شدن و بی حسی انگشت های دست و پا، سیاه زخم واریسی ، شرصص گرفتگی عضلات پا و حرارت پا و نیز برای درمان مفاصل، در رفتگی، ضرب دیدگی و آب آوردن زانو مفید می باشد و بهتر است 3 زالو انداخته شود. برای درد ماهیچه های ران، بواسیر و انشقاق از محل بواسیر نافع است ناراحتی های بیضه، اعم از خارش، تورم و ضرب دیدگی بیضه ها و درمان پورستات از زیر آن و از پشت بیضه ها، باد فتق و باد نافع با این کار درمان می گردد. برای نارحتی های زنان، که ترشح از رحم ندارند، آوردن گوشت اضافه، درد فرج و رحم نافع است. برای فرو رفتن دنده ها در محل فرورفتگی دنده ها و قطع نخاع از محل دنبالچه که بهتر است 5 تا 6 زالو انداخته شود برای خشک شدن عضله ی گردن، کوفتگی سرشانه و مفاصل آن و کسانی که مفصل شانه ی آن ها زود به زود در می ورد( مانند ورزشکاران) نافع است. برای ناراحتی های گوش، اعم از قرمز شدن تورم، شکستگی و صدا دادن گوش موثر است. در مواردی که جوش در دمل و غده بر روی سرایجاد می شود برای کسانی که پیشانی شان درد می کند درد گیجگاه، قرمز شدن و خونی شدن چشم گرفتگی مجرای اشکی پلیپ بینی جوش های بینی و صورت قرمز شدن روی بینی نافع است. برای درد دندان و لثه که باید زالو از کنار شارب (سبیل ) انداخته شود و دندان کرم خورده که باید داخل دهان و روی همان دندان قرار گیرد. برای زخم دهان و لثه از زیر چانه، برای ورم گلو و لوزه و گواتر انداختن زالو مفید و موثر خواهد بود.
زالو نوعی کرم حلقوی است. زالو حیوانی است از گروه کرم‌های آبزی و از راسته آرواره داران بدن جانور قابلیت انقباض و انبساط فراوان دارد، طول بدن بین ۳ تا ۲۵ سانتیمتر و عرض بدن حدود ۱ سانتیمتر است. در جلوی بدن یک بادکش وجود دارد که مرکب از ۲ حلقه است و دهان در این ناحیه واقع شده‌است و در انتهای بدن یک بادکش مدور مرکب از ۷ حلقه دارد که توسط این بادکش خود را به یک نقطه متصل میکند و نقطه اتکایی است برای حرکت کردن.
زالو ۳ فک دارد و هر فک ۱۰۰ تا دندان خواهد داشت یعنی یک زالو حدود ۳۰۰ دندان فوق‌العاده ریز دارد.
تاکنون 700 نوع زالو شناخته شده که بعضی خونخوار، بعضی گوشتخوار و بعضی سمی اند، زالوهای پزشکی از خانواده هیرودو هستند به نام علمی Hirudo medicinalis, verbana, oriantalis که از گونه‌های زالوی آرواره دار بی خرطوم میباشد.
معروفترین زالوها زالوی پزشکی یا medical leech نام دارد، طول بدن ۵ تا ۱۲ سانتیمتر میباشد. رنگ آن زیتونی است که خطهای طولی زرد رنگ دارد.
در زمان زالو درمانی (هیرودو تراپی) باید توجه داشت که حتماً از Hirudo medicinalis استفاده شود چون اگر از زالوهای متفرقه استفاده شود نه تنها اثر درمانی ندارد بلکه ممکن است باعث مرگ نیز شود (زالویی سمی با نام علمی Limnatis nilotica باعث مسمومیت خیلی‌ها شده‌است).
البته زالوهای سمی رنگهای تیره و سر بزرگ دارند و براحتی قابل تشخیص اند.
زالوی پزشکی دارای آنزیمهای فراوانی در داخل دهان خود میباشد که همین آنزیمها باعث بهبود انواع بیماریها میشود، باید توجه داشت که هدف از زالو درمانی ورود همین آنزیمها به بدن است و در وهله بعد خارج شدن خون.
زالو درمانی توان درمان بسیاری از بیماری ها از جمله سینوزیت را دارد. لازم است که این زالو درمانی حتما بوسیله زالوی طبی انجام شود و با استفاده از زالوی مشکی یا سرمه ای نتیجه ای حاصل نخواهد شد.
سینوزیت به عفونت در سینوس های انسان گفته می شود.
سینوس ها در ناحیه بین دو ابرو و بالای ابرو ها تا شقیقه ها قرار دارند و اگر این بخش دچار عفونت شود بیماری سینوزیت ایجاد می شود. سینوس ها به باد و خصوصا باد سرد بسیار حساسند و اگر سینوس های کسی دچار عفونت شود اصطلاحا می گویند که شخص سینوزیت دارد.
در طب جدید هیچ راهی برای درمان کامل سینوزیت وجود ندارد و درمان های موجود فقط می توانند عفونت را موقتا مهار کنند و با قرار گرفتن شخص مقابل باد سرد سینوزیت دوباره عود کرده و باعث درد زیاد در ناحیه پیشانی و کناره های بینی و گونه ها و زیر چشم ها می گردد.
یک درمان سنتی و موثر برای این بیماری وجود دارد و ان راه درمانی استفاده از زالوی طبی سبز هیرودومدیسینالیس و انجام زالو درمانی است.
برای این کار تعدادی زالوی متوسط را در نواحی ذکر شده قرار می دهیم تا زالو با مکیدن خون الوده این قسمت ها، بزاق خود را که حاوی یکصد نوع ماده مفید و موثر است را وارد جریان خون انسان کند. در این بزاق مواد انتی بیوتیک بسیار قوی وجود دارد که قادر است تمام مراکز تولید عفونت در بدن را نابود کند و طبیعتا سینوس ها نیز با این مواد به حالت طبیعی باز می گردند.
فقط زالوی طبی سبز هیرودومدیسینالیس است که در بزاق خود این ماده انتی بیوتیک را دارد و بقیه انواع زالو ها از این مواد بی نظیر بی بهره اند.
بعد از انجام زالو درمانی بهتر است که مقدار بسیار کمی عسل را با اب رقیق کرده و با یک سرنگ کوچک مانند قطره بینی از ان استفاده کنید و هر چه بیشتر این ترکیب را از راه بینی به سینوس ها برسانید بهتر است. بعد از ان بینی را با سرم شستشوی طبی پاک کرده و مقدار کمی عنبر نسا ( این ماده را از عطاری می توانید تهیه کنید) را روی شعله کم اتش قرار داده و تا می توانید دود حاصل شده ان را از طریق بینی تنفس کنید واین مراحل را بعد از زالو درمانی چند بار تکرار کنید تا سینوزیت راحت تر ریشه کن شود.
باب دوم
ام الصبیان: بیماری بود در کودکان و چون بگیردشان دم بریده زنند با دشواری، گاه با تب و گاه بی تب.
سکته: آن بود که مردم بیفتد چون مرده، و دم نزند و گر دم زند سخت ناپیدا بود چنانک در نتواند یافتن مگر بحیله، و گه خرخر، و گاه براه باز آید و نیمه تنش بیکار گردد، و گاه خبه گردد و بمیرد.
خدر: آن بود که اندام چون خفته گردد، به دشواری اندر یابد.
فالج: از کار ماندن اندام بود، و پشمار مرده کشتن.
تشنج: خویشتن اندر کشیدن، اندام بود سوی اصل خویش، اگر بیکسو اندر کشد اندام کژ گردد بدان روی، و اگر از هر دو روی کشد راست بماند.
کزاز: خویشتن اندر کشیدن با تب دایم.
رعشه: جنبیدن اندام بود بی خواست.
لقوه: کژ شدن روی بود و گراییدن بیک سوی تا بیمار نتواند یک چشم خوابانیدن، و چون بدمد باد از یکسوی دهان بیرون آید.
اختلاج: جنبیدن بی خواست بود.
رمد: درد چشم است.
طرفه: نقطه ای بود سرخ که اندر چشم پدید آید.
ظفره: پی است فزونی که بروید از آن کنج که سوی بینی است، و دراز شود، و بگسترد تا سیاهی چشم بپوشد.
سبل: رگ هاست بسیار بیکدیگر اندر بافته بچشم، بماننده پوشش و با خارش بود، که اندر چشم بود، و با درشتی و درد و خارش بود.
باب اول :
صداع: درد همه سرست.
شقیقه: درد نیم سرست.
بیضه: دردسریست که گاه گاه گیرد.
دوار: آن بود که سربگردد.چه بوقت جنبش، و چه بوقت آرامش.
سدر: آن بود که چون بر پای خیزد چنان نماید که وی اندر میان تاریکیست، یا اندر میان میغ.
سبات: آن بود که همیشه اندر خواب بود، اگر همچنان یله کنندش می باشد، و اگر بجنبانندش و بیدار کنندش چشم باز کند.
شخوص: چشم گشاده بماندن بود نه چشم خواباند و نه چیزی بداند.
و فرق میان شخوص و سبات: بازداشتن چشم و فراز داشتن بود.
سبات سهری: گاه بخواب اندر رفتن و گاه بیدار شدن بود.
سهر: هیچ خواب ناگرفتن بود.
سرسام: تبی قوی بود، و بلاده گفتن، و سرخی چشم، و رمیدن از روشنائی، و بطلان حفظ هر چه بشنود و ببیند.هم آنگاه فراموش کند، و هیچ چیز یاد نتواند داشتن.
مالیخولیا: آشفتگی خرد و دیوانگیست، و گروهی گویند از روی رطوبت و رعونتست.
کابوس: آن بود که مردم چنان پندارند اندر خواب که چیزی گران بر وی افتاد.
صرع: یکایک افتادن مردم، و خرد کم کردن، و بر خویشتن یافتن گوناگون، و اندام ها کژ شدن، و کمیز کند، یا حدث کند، و باز هوش آید و چنان گردد که بود.
جهت دریافت اطلاعات بیشتر کلمه زالو را به شماره 10008590 پیامک کنید
۱. برکه یا حوضچه طبیعی .
۲. حوضچه سیمانی .
۳. ایجاد حوضچه با پارچه های ضد آب .
۴. مخازن پلاستیکی .
بهترین روش
هر کدام از روش هائی که ذکر شد دارای مزایا و معایبی نسبت به هم میباشند که پرورش دهنده باید با در نظر گرفتن تمامی مزایا و معایب و همچنین امکانات خود نسبت به انتخاب بهترین روش اقدام نماید .
در انتخاب روش مناسب جهت پرورش باید موارد ذیل حتما مد نظر قرار گیرد :
۱. فرار زالو
۲. دسترسی زالو به اکسیژن
۳. مکانی مناسب برای تخم گذاری زالوها
۴. کنترل دما و PH آب
۵. غذای زالو
میشود مانند کشورهای جنوب شرق آسیا از خون مارماهی یا گربه ماهی استفاده کرد یا از لاکپشت و قورباغه که البته خون لاکپشت و قورباغه بدلیل کم خون بودن و همچنین کم خاصیت بودن خونشان و همچنین گران بودن مقرون به صرفه نمیباشد و اصلا توصیه نمیشود.یا همچون کشورهای روسیه و قزاقستان از خون گاو یا بز استفاده کرد. در این روش و شیوه تغذیه خطر بیماریهای مشترک بین انسان و حیوان میتواند خطر آفرین باشد.