معرفی زالو

زالو نوعی کرم حلقوی است. زالو حیوانی است از گروه کرم‌های آبزی و از راسته آرواره‌ داران بدن جانور قابلیت انقباض و انبساط فراوان دارد، طول بدن بین ۳ تا ۲۵ سانتیمتر و عرض بدن حدود ۱ سانتیمتر است. در جلوی بدن یک بادکش وجود دارد که مرکب از ۲ حلقه‌ است و دهان در این ناحیه واقع شده‌است و در انتهای بدن یک بادکش مدور مرکب از ۷ حلقه دارد که توسط این بادکش خود را به یک نقطه متصل می‌کند و نقطه اتکایی است برای حرکت کردن.

 زالو ۳ فک دارد و هر فک ۱۰۰ تا دندان خواهد داشت یعنی یک زالو حدود ۳۰۰ دندان فوق‌العاده ریز دارد.

 تاکنون 700 نوع زالو شناخته شده که بعضی خونخوار، بعضی گوشتخوار و بعضی سمی‌ اند، زالوهای پزشکی از خانواده هیرودو هستند به نام علمی Hirudo medicinalis, verbana, oriantalis که از گونه‌های زالوی آرواره دار بی خرطوم می‌باشد.

 معروفترین زالوها زالوی پزشکی یا medical leech نام دارد، طول بدن ۵ تا ۱۲ سانتیمتر می‌باشد. رنگ آن زیتونی است که خطهای طولی زرد رنگ دارد.

 در زمان زالو درمانی (هیرودو تراپی) باید توجه داشت که حتماً از Hirudo medicinalis استفاده شود چون اگر از زالوهای متفرقه استفاده شود نه تنها اثر درمانی ندارد بلکه ممکن است باعث مرگ نیز شود (زالویی سمی با نام علمی Limnatis nilotica باعث مسمومیت خیلی‌ها شده‌است).

 البته زالوهای سمی رنگهای تیره و سر بزرگ دارند و براحتی قابل تشخیص اند. 

زالوی پزشکی دارای آنزیمهای فراوانی در داخل دهان خود می‌باشد که همین آنزیمها باعث بهبود انواع بیماریها می‌شود، باید توجه داشت که هدف از زالو درمانی ورود همین آنزیمها به بدن است و در وهله بعد خارج شدن خون.

درمان سینوزیت بوسیله زالو درمانی با زالوی طبی

زالو درمانی توان درمان بسیاری از بیماری ها از جمله سینوزیت را دارد. لازم است که این زالو درمانی حتما بوسیله زالوی طبی انجام شود و با استفاده از زالوی مشکی یا سرمه ای نتیجه ای حاصل نخواهد شد.
سینوزیت به عفونت در سینوس های انسان گفته می شود.
سینوس ها در ناحیه بین دو ابرو و بالای ابرو ها تا شقیقه ها قرار دارند و اگر این بخش دچار عفونت شود بیماری سینوزیت ایجاد می شود. سینوس ها به باد و خصوصا باد سرد بسیار حساسند و اگر سینوس های کسی دچار عفونت شود اصطلاحا می گویند که شخص سینوزیت دارد.
در طب جدید هیچ راهی برای درمان کامل سینوزیت وجود ندارد و درمان های موجود فقط می توانند عفونت را موقتا مهار کنند و با قرار گرفتن شخص مقابل باد سرد سینوزیت دوباره عود کرده و باعث درد زیاد در ناحیه پیشانی و کناره های بینی و گونه ها و زیر چشم ها می گردد.
یک درمان سنتی و موثر برای این بیماری وجود دارد و ان راه درمانی استفاده از زالوی طبی سبز هیرودومدیسینالیس و انجام زالو درمانی است.
برای این کار تعدادی زالوی متوسط را در نواحی ذکر شده قرار می دهیم تا زالو با مکیدن خون الوده این قسمت ها، بزاق خود را که حاوی یکصد نوع ماده مفید و موثر است را وارد جریان خون انسان کند. در این بزاق مواد انتی بیوتیک بسیار قوی وجود دارد که قادر است تمام مراکز تولید عفونت در بدن را نابود کند و طبیعتا سینوس ها نیز با این مواد به حالت طبیعی باز می گردند.
فقط زالوی طبی سبز هیرودومدیسینالیس است که در بزاق خود این ماده انتی بیوتیک را دارد و بقیه انواع زالو ها از این مواد بی نظیر بی بهره اند.
بعد از انجام زالو درمانی بهتر است که مقدار بسیار کمی عسل را با اب رقیق کرده و با یک سرنگ کوچک مانند قطره بینی از ان استفاده کنید و هر چه بیشتر این ترکیب را از راه بینی به سینوس ها برسانید بهتر است. بعد از ان بینی را با سرم شستشوی طبی پاک کرده و مقدار کمی عنبر نسا ( این ماده را از عطاری می توانید تهیه کنید) را روی شعله کم اتش قرار داده و تا می توانید دود حاصل شده ان را از طریق بینی تنفس کنید واین مراحل را بعد از زالو درمانی چند بار تکرار کنید تا سینوزیت راحت تر ریشه کن شود.

واژه نامه های بیماری ها که از موی سر تا ناخن پای پدید آید :

باب دوم

ام الصبیان: بیماری بود در کودکان و چون بگیردشان دم بریده زنند با دشواری، گاه با تب و گاه بی تب.

سکته: آن بود که مردم بیفتد چون مرده، و دم نزند و گر دم زند سخت ناپیدا بود چنانک در نتواند یافتن مگر بحیله، و گه خرخر، و گاه براه باز آید و نیمه تنش بیکار گردد، و گاه خبه گردد و بمیرد.

خدر: آن بود که اندام چون خفته گردد، به دشواری اندر یابد.

فالج: از کار ماندن اندام بود، و پشمار مرده کشتن.

تشنج: خویشتن اندر کشیدن، اندام بود سوی اصل خویش، اگر بیکسو اندر کشد اندام کژ گردد بدان روی، و اگر از هر دو روی کشد راست بماند.

کزاز: خویشتن اندر کشیدن با تب دایم.

رعشه: جنبیدن اندام بود بی خواست.

لقوه: کژ شدن روی بود و گراییدن بیک سوی تا بیمار نتواند یک چشم خوابانیدن، و چون بدمد باد از یکسوی دهان بیرون آید.

اختلاج: جنبیدن بی خواست بود.

رمد: درد چشم است.

طرفه: نقطه ای بود سرخ که اندر چشم پدید آید.

ظفره: پی است فزونی که بروید از آن کنج که سوی بینی است، و دراز شود، و بگسترد تا سیاهی چشم بپوشد.

سبل: رگ هاست بسیار بیکدیگر اندر بافته بچشم، بماننده پوشش و با خارش بود، که اندر چشم بود، و با درشتی و درد و خارش بود.

واژنامه های بیماری ها که از موی سر تا ناخن پای پدید آید:

باب اول :

صداع: درد همه سرست.

شقیقه: درد نیم سرست.

بیضه: دردسریست که گاه گاه گیرد.

دوار: آن بود که سربگردد.چه بوقت جنبش، و چه بوقت آرامش.

سدر: آن بود که چون بر پای خیزد چنان نماید که وی اندر میان تاریکیست، یا اندر میان میغ.

سبات: آن بود که همیشه اندر خواب بود، اگر همچنان یله کنندش می باشد، و اگر بجنبانندش و بیدار کنندش چشم باز کند.

شخوص: چشم گشاده بماندن بود نه چشم خواباند و نه چیزی بداند.

و فرق میان شخوص و سبات: بازداشتن چشم و فراز داشتن بود.

سبات سهری: گاه بخواب اندر رفتن و گاه بیدار شدن بود.

سهر: هیچ خواب ناگرفتن بود.

سرسام: تبی قوی بود، و بلاده گفتن، و سرخی چشم، و رمیدن از روشنائی، و بطلان حفظ هر چه بشنود و ببیند.هم آنگاه فراموش کند، و هیچ چیز یاد نتواند داشتن.

مالیخولیا: آشفتگی خرد و دیوانگیست، و گروهی گویند از روی رطوبت و رعونتست.

کابوس: آن بود که مردم چنان پندارند اندر خواب که چیزی گران بر وی افتاد.

صرع: یکایک افتادن مردم، و خرد کم کردن، و بر خویشتن یافتن گوناگون، و اندام ها کژ شدن، و کمیز کند، یا حدث کند، و باز هوش آید و چنان گردد که بود.

مرکز طب سنتی و زالو درمانی ظهور

جهت دریافت اطلاعات بیشتر کلمه زالو را به شماره 10008590 پیامک کنید

زالو را در کجا پرورش دهیم؟

۱. برکه یا حوضچه طبیعی .
۲. حوضچه سیمانی .
۳. ایجاد حوضچه با پارچه های ضد آب .
۴. مخازن پلاستیکی .

بهترین روش
هر کدام از روش هائی که ذکر شد دارای مزایا و معایبی نسبت به هم میباشند که پرورش دهنده باید با در نظر گرفتن تمامی مزایا و معایب و همچنین امکانات خود نسبت به انتخاب بهترین روش اقدام نماید .
در انتخاب روش مناسب جهت پرورش باید موارد ذیل حتما مد نظر قرار گیرد :
۱. فرار زالو
۲. دسترسی زالو به اکسیژن
۳. مکانی مناسب برای تخم گذاری زالوها
۴. کنترل دما و PH آب
۵. غذای زالو
میشود مانند کشورهای جنوب شرق آسیا از خون مارماهی یا گربه ماهی استفاده کرد یا از لاکپشت و قورباغه که البته خون لاکپشت و قورباغه بدلیل کم خون بودن و همچنین کم خاصیت بودن خونشان و همچنین گران بودن مقرون به صرفه نمیباشد و اصلا توصیه نمیشود.یا همچون کشورهای روسیه و قزاقستان از خون گاو یا بز استفاده کرد. در این روش و شیوه تغذیه خطر بیماریهای مشترک بین انسان و حیوان میتواند خطر آفرین باشد. 

زالو درمانی و درمان دیابت

در بیماری دیابت به دلیل آسیب شدید عروقی هر  نوع زخمی به سختی درمان میشود ، بخصوص در بیمارانی که سابقه طولانی تری در ابتلا به دیابت دارند. به همین دلیل همکاران معزز ما در طب مدرن به آنها توصیه می کنند که بیشتر از خود مواظبت کنند ، که بدن شان دچار زخم نشود . بسیاری از بیماران دیابتی به خاطر چنین توصیه هائی است که خود را از زالو درمانی محروم می کنند . غافل از اینکه زالو بهترین داروی درمان دیابت در پیشگیری و درمان بیماری است .

حتماً اهل علم می پرسند چرا ؟

بارها در مقالات مختلف عرض کردیم که ، زالو تنها حیوانی است که خودش با کمک موادی که در بزاق دارد محل گزش اش را درمان میکند و اجازه نمی دهد که محل گزش زالو زخم شود . و این موضوع در بیماران مختلف فرقی ندارد ، یعنی بیمار اگر دیابتی هم باشد محل گزش زالو خیلی سریع درمان میشود .

بزاق زالو با کمک هیرودین ، دستابیلاز  بزاق خود خونرسانی را به محل گزش افزایش میدهد و از طرفی جریان خون را درمحل اطراف گزش روان تر می کند این عمل باعث می شود که ترمیم خیلی سریع اتفاق بیفتد و از طرفی به دلیل خاصیت ضد التهابی و ضد میکروبی این ۳ ماده با ارزش محل گزش به هیچ عنوان زخم نمی شود .

البته تجربیات ما در هزاران بیمار دیابتی که زالو درمانی کرده ایم نیز این را ثابت می کند ، و نشان میدهد که محل گزش زالو در بیماران دیابتی مثل بیماران دیگر خیلی سریع درمان میشود.

نکته مهم و جالب دیگر در بیماران دیابتی این است که نه تنها در این بیماران زالو هیچ زخمی به جا نمی گذارد بلکه زالو بهترین داروی درمان زخم دیابتی است.  

آیا زالو درمانی تاثیری در شفافیت و رفع لک صورت دارد؟

ابو علی سینا ( دانشمند بزرگ ایرانی و پدر پزشکی دنیا ) در فصل پوست و زیبایی، کتاب قانون در طب خود می نویسد: یکی از بهترین روش ها برای زیبائی و سلامت پوست آن است که ابتدا خون تمیز و سالم در بدن تولید شود بعد از این خون بوسیله ی یک داروی طبیعی مثلاً انجیر یا زعفران به سطح پوست برسد و از طرفی خون کثیف از پوست دور می شود. زالو هر سه این وظایف را به نحو احسن انجام می دهد و با کمک بزاق خود در درمان مثلاً جوش صورت علاوه بر انجام وظایفی که گفته شد نقش ضد التهابی و ضد باکتریائی دارد و هر نقطه از بدن که آکنه داشته باشد بوسیله ی زالو براحتی درمان می شود.
چون زیبائی پوست کار حساس و مهمی است پزشک زالو درمان هم باید حساسیت ویژه ای در کار خود نشان دهد، نخست آنکه زالوهای ریزتر را برای پوست انتخاب کند ، هر چه زالو ریزتر و تعداد آن بیشتر باشد شفافیت پوست بیشتر و بهتر می شود و از طرفی دغدغه ی بجای ماندن محل گزش از بین می رود، امکان دارد محل گزش زالوهای بزرگ روی پوست بماند. در افرادی که سبزه هستند حتماً دقت بیشتری داشته باشد، محل گزش زالو بدلیل صفرای موجود در پوست محل گزش زالو شاید دیرتر از بین برود .
محل های زالو درمانی در پوست برای زیبائی هم مهم است ، مثلاً بیشتر افراد برای زیبائی صورت زالو درمانی انجام می دهند ، وقتی ما می خواهیم صورت را زالو درمانی کنیم ابتدا زیر چانه ، پشت گوش ها و یا کنار صورت را زالو درمانی می کنیم ، بعد اگر مشخص شد پوست شخص مشکلی ندارد مستقیم روی لک ، جوش یا چروک صورت زالو درمانی می کنیم گاهی زالو درمانی روی سر، زیر چانه، پشت گوش باعث می شود همان نتیجه ی مهمی که ما به دنبالش هستیم اتفاق بیفتد و نیازی به زالو درمانی مستقیم نباشد. پس پزشک با تجربه برای زیبائی پوست محل هایی را انتخاب می کند که اگر بصورت نادر اثر گزش دیرتر از بین رفت در زیبائی کلی مشکلی به وسیله زالو درمانی ایجاد نشود.
زالو نه تنها زنده اش برای زیبائی پوست مفید است بلکه از مرده ی زالو هم در تهیه مواد آرایشی استفاده می شود ، یعنی جسم زالو هم به برای حفظ زیبائی پوست ارزشمند است ، در سراسر جهان محصولات آرایشی زیادی از زالو ساخته می شود ، مؤلف به تمام خانم ها چه آنهایی که پوست سالم دارند ، برای پیشگیری و چه آنهایی که پوست آنها مشکل دارد ، برای بازگشت زیبائی توصیه میکند ، حتماً زالو درمانی کنند . تا متوجه عظمت و قدرت این حیوان معجزه گر بشوند . مطمئناً کاری که یک بار زالو درمانی برای پوست انجام می دهد هزاران کرم و یا محصولات شیمیایی نمی توانند انجام دهند . تجربه ما نشان می دهد زالو بهترین داروی جوان کننده ی پوست و بهترین محصول طبیعی برای زیبائی پوست است .

با زالو جوش صورت را محو کنید

برای درمان جای جوش در صورت موثرترین راه زالو درمانی است و خواص زالوی طبی سبز آثار جوش را از روی پوست صورت و بدن خیلی سریع محو می کند و پوست را تازه و شاداب می کند.

یکی از مشکلاتی که هر انسانی حداقل یک بار در زندگی با آن درگیر خواهد شد جوش زدن است و اگر این جوش در صورت باشند ناراحت کننده تر هستند و اگر این جوش ها چرکی باشند که وضع خیلی بدتر است.

زالو درمانی باعث دفع خون کثیف و یا همان سودا می شود، که این کار بوسیله خون خواری زالو انجام می شود، اما بزاق زالو با افزایش جریان خون در سطح پوست (بخصوص خون سالم و روشن) که بهترین غذای پوست است باعث شفافیت و زیبایی پوست می شود که این کار بوسیله بزاق زالو انجام می گیرد.

اگر هم این جوش ها خوب شوند آثار آن ها برای مدت طولانی و یا حتی برای همیشه بر روی پوست صورت باقی می ماند.

بهترین و سریع ترین و کم خرج ترین و موثرترین راه برای درمان کامل این مشکلات و از بین بردن آثار آن ها از روی صورت و بدن استفاده از زالو درمانی است و زالوی طبی سبز با مواد دارویی خود این مشکلات را بصورت کامل از روی پوست انسان محو می کند و پوستی شفاف و روشن و شاداب را به انسان هدیه می کند.

هضم و جذب غذا در زالوهای خونخوار

زالوها خون را به سرعت جذب نمی کنند و مقدار کمی از آنزیمهای هضمی خودشان تولید می کنند اما در عوض ، بر آنزیم های تولید شده توسط فلورمیکروبی هم سفرگان داخلی، تکیه می کنند.

زالوها دارای باکتری هایی در روده هستند که آنزیم های خاصی را تولید می کنند به جز آنزیم های درون زا که در همه زالوهای مطالعه شده یافت شده است و باکتری هایی هم سفره که گونه های خاصی دارند، آنزیم های تخصصی تولید می کنند.

زالوهای خونخوار مانند زالوی هیرودومدیسینالیس ، یک گونه باکتری به نام آئروموناس هیدروفیلا را در خود دارد که دو وظیفه مهم آن عبارتند از:

این باکتری یک ماده آنتی بیوتیکی ترشح می کند که از رشد سایر باکتری های ممانعت کرده و به دنبال آن تجزیه خون را که به مدت طولانی در سیستم گوارش آنها باقی می ماند به تعویق می اندازد.

این باکتری واجد مواد آنزیمی است که نقش مهمی در هضم و جذب مواد غذایی زالو ایفا می کنند. به نظر می رسد بخشی از نیاز ویتامینی زالوها به کمک باکتری های روده آنها تامین می شود که مصداق دقیقی از رابطه همسفرگی داخلی است.

زالویی که مشغول تغذیه است باید آب خون را از خون مکیده شده استخراج و حذف نماید که این عمل از همان ابتدای مکش خون شروع می شود به طوری که از دیواره های بدن زالو به بیرون تراوش می کند. مواد مترشحه شامل مایع لزج ، سرم خون و آمونیاک می باشد.