وقتی یک زالوی آرواره دار میزبان خود را گاز می گیرد، مکنده خود را محکم به بدن او می چسباند و با آرواره های دندانه دار نیمه حلقوی، مانند اره کمی آن را می برد. و با ایجاد یک بریدگی در پوست یک مایع لزج (موکوس) را از نفروپورس ها (منافذ خارجی روی اندام های کلیه شکل مانند) ترشح می کنند. این مایع کمک می کند تا مکنده کاملاً بچسبد. یک ترشح بزاق مانند شامل مواد ضد انعقاد و هیستامین تمام زخم را فرا می گیرد، و زالو بدن خود را در حال استراحت قرار می دهد، تا خون وارد معده اش شود. ترکیب این ترشح باعث جاری شدن خون می شود و ازلخته شدن آن در داخل بدن زالو پیش گیری می کند. یک نوع باکتری در شکم زالو به هضم خون کمک می کند و ثابت شده است که نوع باکتری بر حسب نوع زالو و نوع میزبان متغییر است. این باکتری همچنین از رشد باکتری های عامل فساد (گندیدگی) خون جلوگیری می کند.
یکی دیگر از خواص زالو درمانی در درمان نابینایی بر اثر قند خون است.خاصیت درمانی زالو در بزاق دهان او است که ماده ضد انعقاد خون به نام هیرودین است و موجب رقیق شدن خون و باز شدن گرفتگی رگها و در نتیجه افزایش خون‌رسانی به مغز و بدن میشود. عوارض قند بر چشم‌ها (مویرگهای چشم از خون غلیظ قندآلود پر میشود و موجب کوری می‌گردد) با انداختن 2 عدد زالو به دو طرف چشم‌ها خون مویرگهای چشم تخلیه و بینایی برمی‌گردد.
زالو در واقع موجودی یکبار مصرف است باید قبل از استفاده از آنها تشخیص دهند که آیا او قبلا خونی مکیده است یا نه و اگر مکیده باشد نمی توان برای درمان از آن استفاده کرد زالو پس از مکیدن خون و سیر و چاق شدن خودش بیمار را رها کرده و می افتد و اگر زنده ماند و او را نکشتند تا یک هفته نمی تواند خونی بمکد چرا که در این مدت به استراحت می پردازد تا بتواند خونی را که خورده هضم کند ولی در زالو درمانی توسط پزشکان پس از اینکه زالو بدن بیمار را رها می کند آن را در آب نمک می اندازند تا اولا کشته شود و سپس در حین از بین رفتنش خون مکیده را باز پس دهد تا پزشکان بتوانند میزان خون آلوده و لخته های خون را ببینند و به راحتی نوع بیماری فرد را تشخیص داده و داروی گیاهی مناسب را برای وی تجویز کنند
ظروف پلاستیکی
برای نگهداری 50 عدد زالو در ظرف های پلاستیکی حدودا 10 لیتر آب مورد نیاز است. هر ظرف پلاستیکی باید دارای دو زهکش باشد که یکی در کف و دیگری در 30-40 ظرف که به عنوان سرریز می باشد (بر خلاف استخر برزنتی که در کف زهکش ندارد). ورود آب از بالا توسط شبکه لوله کشی شده از مخزن ذخیره آب انجام میشود. برای محیط داخلی مخزن هم می توان از گیاهان آبزی و جانورانی که تغذیه زالو می شوند استفاده کرد و هم می توان خالی باشد که در صورت خالی بودن باید کنترل بیشتری روی آن داشته باشیم.از جمله مزایای نگهداری زالو در مکانهای پلاستیکی مدیریت بهتر و آسان تر آن نسبت به مکان های دیگر است.
استخر های برزنتی
دیواره ی استخرهای پرورش زالو را می توان از جنس برزنت ساخت. این دیواره با خاصیت تراکم بالا و ضد آب و غیر قابل نفوذ می باشد. ساخت استخر برزنتی بسیار ساده است و هزینه کمتری نسبت به استخرهای سیمانی دارد و نیازی به استفاده از مصالح مانند گچ، سیمان و آجر نیست.البته استخر برزنتی فقط در مرحله ساخت نسبت به استخر سیمانی ساده است ولی در بقیه مراحل پرورش زالو مانند استخر سیمانی است.
استخرهای سیمانی
استخرهای سیمانی مانند استخرهای گلی هستند. برای نگهداری هر 200 زالو در استخرهای سیمانی به یک متر مکعب فضا نیاز داریم. ارتفاع استخرهای سیمانی حداکثر تا 80 سانتی متر است. تجربه ثابت کرده است که هر چه مساحت استخر کوچکتر باشد مدیریت آن راحت تر خواهد بود بنابراین متخصصان پرورش زالو ابعاد 200 *120 سانتی متر را برای آن مناسب می دانند. می توان در داخل استخر سیمانی مقداری سنگ یا سفال قرار داده تا مکانی تاریک و امن برای استراحت زالو فراهم شود. همچنین برای تغذیه زالوها می توان از جانوران آبزی و گیاهان و موجوداتی که می توانند تغذیه زالو باشند استفاده کرد.
از بین ۶۵۰ گونه زالو تنها ۱۵ گونه از آنها کاربرد پزشکی دارند.
حضور بیش از ۴۰ گونه زالوی آب شیرین در ایران گزارش شده است.
بدن زالو به حدود ۳۴ Segment (حلقه) تقسیم شده است.
زالو به صورت همزمان دارای اندام جنسی نر و ماده میباشد که البته در بدو تولد فقط دارای اندام جنسی نر میباشد.
پس از گذشت حدود ۴ ماه از بدو تولد به بلوغ جنسی میرسد
زالو ها دارای حدود ۱۱ جفت کیسه بیضه میباشند (در بند های ۱۲ تا ۲۴ و در هر بند ۲ جفت) اسپرم اولیه از دیواره بیضه به سمت بیرون جوانه زده به تکامل رسیده و سپس به سمت بند ۱۰ که محل قرار گیری کیسه اسپرم است حرکت کرده و در آنجا ذخیره میگردند.
زالو ها دارای ۲ کیسه تخم و ۲ تخمدان در بند ۱۱ میباشند.
در مواردی که زالو احساس آرامش نکند ممکن است تا ۹ ماه اقدام به تخم ریزی نکند.
دارای ۳تا ۴یا ۵ جفت چشم میباشند تعداد چشم ها و ترتیب یا نحوه قرار گرفتن آنها در گونه های مختلف گوناگون میباشد.
اندام های حسی روی سر زالو آن را قادر میسازد که تغییرات شدت نور و دما و ارتعاش را تشخیص دهد.
گیرنده های شیمیایی روی سر زالو حس بویایی را ایجاد میکند
زالوها نسبت به حرکت در آب بسیار حساس میباشند و فعالیت آنها در شب و زمانهای بارانی به اوج خود میرسد.
جهت دریافت اطلاعات بیشتر کلمه زالو را به شماره 10008590 پیامک کنید
1) هیرودین:
در بزاق زالو ی پزشکی ترکیبی وجود دارد به نام هیرودین که از انعقاد خون جلوگیری می کند. ترکیبات بزاق زالو به عنوان ماده فیبرینولیتیک عمل کرده ، از عمل فیبرین جلوگیری می کند ؛ ضد پلاکت است و از بهم چسبیدن پلاکت ها جلوگیری می نماید.
2) آپیراز:
یک آنزیم قوی ضد تجمع پلاکت ها با اثرات روان سازی جریان خون است.
3) دستابیلاز:
این آنزیم یک فاکتور ضد تجمع پلاکتی بسیار قدرتمند است ، و منجر به حل شدن لخته های خونی تشکیل شده می شود.
4) هیالورونیداز:
این ماده هم به عنوان فاکتور پخش کننده و هم به عنوان یک آنتی بیوتیک عمل می کند. این آنزیم زمینه پخش بزاق زالو را در بافت ها فراهم می کند و با این کار زالو توانایی مییابد بافت های دور دست را نیز تحت تأثیر قرار دهد.
5) یک ماده بی حس کننده:
وقتی زالو پوست را نیش می زند ، ایجاد یک زخم به شکل Y می کند ، که کاملاً بدون درد می باشد و به دلیل وجود ماده قوی بی حس کنندگی ، به سادگی ، احساس خنکی ایجاد می نماید. و بعد از حدود 5 دقیقه پس از چسبیدن زالو به محل ، بیمار دیگر احساس درد و سوزش ندارد و تا آخرین مرحله زالو درمانی ، موجود زالو روی بدن به راحتی تحمل می شود.
6) منوکسید نیتروژن سنتتاز:
این فاکتور موجود در بزاق زالو شبیه به نوع انسانی است که سبب ترمیم اعصاب صدمه دیده می شود.
7) اورگلاز:
دارای اثرات درمانی در بیماری آرتروز است. بسیار دیده شده است که افراد مبتلا به آرتروز زانو که از درد زانو و محدودیت حرکتی زانوها رنج می برند با چند جلسه زالو درمانی بهبودی بسیار می یابند.
امروزه بین پرورش دهندگان زالو در مورد بستر پرورش زالو اختلاف است بعضی از دوستان پرورش در گل و بعضی دیگر پرورش در آب را انتخاب میکنند اما براستی کدام روش بهتر است؟
شایان به ذکر است که روش آبی متد روز دنیا میباشد و در کشور های پیشرو در زمینه زالو اکثرا از بستر آب استفاده میکنند .
بر اساس مطالعات انجام شده ، هر دو روش دارای محاسن و معایبی میباشد :
روش آبی:
مزایا:
۱-در این روش پوست زالو همیشه مرطوب میماند و زالو به خاطر گاها فراموشی نیروی انسانی که در مرطوب کردن بستر گل هست، خشک و تلف نمیشود
۲-زالو در بستر آب نیاز خود به اکسیژن را بهتر تامین میکند
۳- کنترل و نظارت وشمارش تعداد زالو ها در روش آب در هر لحظه براحتی امکان پذیر است
۴- تلفات در روش آبی براحتی قابل شناسایی و جداسازی است
معایب:
۱- روش آبی باعث بالا رفتن هزینه ها به خاطر استفاده زیاد از آب میشود
۲- آب بیماری را در بستر خود براحتی انتشار میدهد
۳- هزینه کارگری در روش آبی بخاطر تعویض آب مکرر بیشتر است
روش گل :
مزایا :
۱- نگهداری آسان و هزینه کارگری پایین
۲- در صورت وجود بیماری در یک زالو انتشار بیماری به ندرت اتفاق می‌افتد
۳- گل مرطوب این ویژگی را دارد که اگر دمای محیط به عللی بالا رفت زالو برای در امان ماندن از آن به عمق گل پناه ببرد و خود را حفظ کند
معایب:
۱- نظارت بر زالو و همچنین شناسایی زالو تلف شده و خارج ساختن آن بسیار سخت و زمان بر میباشد.
۲- روزانه باید گل با آب مرطوب شود در غیر اینصورت پوست زالو بی رطوبت مانده و خشک و تلف میشود و سهل انگاری در این کار ضرر جبران ناپذیری وارد میکند
اگر بحث پرورش مطرح باشد هر کدام از این روش ها بر حسب امکانات و سرمایه افراد قابل استفاده است
ولی در تکثیر، تلفیق این دو روش، بهترین نتیجه را در بر خواهد داشت
زالو انداختن برای سیاه شدن و بی حسی انگشت های دست و پا، سیاه زخم واریسی ، شرصص گرفتگی عضلات پا و حرارت پا و نیز برای درمان مفاصل، در رفتگی، ضرب دیدگی و آب آوردن زانو مفید می باشد و بهتر است 3 زالو انداخته شود. برای درد ماهیچه های ران، بواسیر و انشقاق از محل بواسیر نافع است ناراحتی های بیضه، اعم از خارش، تورم و ضرب دیدگی بیضه ها و درمان پورستات از زیر آن و از پشت بیضه ها، باد فتق و باد نافع با این کار درمان می گردد. برای نارحتی های زنان، که ترشح از رحم ندارند، آوردن گوشت اضافه، درد فرج و رحم نافع است. برای فرو رفتن دنده ها در محل فرورفتگی دنده ها و قطع نخاع از محل دنبالچه که بهتر است 5 تا 6 زالو انداخته شود برای خشک شدن عضله ی گردن، کوفتگی سرشانه و مفاصل آن و کسانی که مفصل شانه ی آن ها زود به زود در می ورد( مانند ورزشکاران) نافع است. برای ناراحتی های گوش، اعم از قرمز شدن تورم، شکستگی و صدا دادن گوش موثر است. در مواردی که جوش در دمل و غده بر روی سرایجاد می شود برای کسانی که پیشانی شان درد می کند درد گیجگاه، قرمز شدن و خونی شدن چشم گرفتگی مجرای اشکی پلیپ بینی جوش های بینی و صورت قرمز شدن روی بینی نافع است. برای درد دندان و لثه که باید زالو از کنار شارب (سبیل ) انداخته شود و دندان کرم خورده که باید داخل دهان و روی همان دندان قرار گیرد. برای زخم دهان و لثه از زیر چانه، برای ورم گلو و لوزه و گواتر انداختن زالو مفید و موثر خواهد بود.